Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/1576 Esas 2019/11765 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/1576
Karar No: 2019/11765
Karar Tarihi: 01.07.2019

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/1576 Esas 2019/11765 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın hırsızlık suçundan mahkumiyetine karar verdi. Ancak, sanığın suçlamayı kabul etmemesi ve kamera görüntülerindeki kişinin kendisinin olmadığını iddia etmesi üzerine, görüntüler ile sanığın fotoğrafları arasında karşılaştırma yapılması ve rapor alınması gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, müştekinin beyanlarına göre sanığın eyleminin hırsızlık suçunu oluşturduğu fakat yanılgı sonucu farklı bir Kanun maddesi uygulandığı belirtilerek karar bozulmuştur. Kanun maddeleri ise, TCK'nın 53. maddesi (hak yoksunluklarının uygulanması), 142/1-b maddesi (hırsızlık suçu) ve 142/1-e maddesi (hırsızlık suçunun niteliği)dir.

2. Ceza Dairesi 2019/1576 E. , 2019/11765 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-Sanığın suçlamayı kabul etmeyerek görüntülerdeki kişinin kendisi olmadığını belirtmesi karşısında, sanığın muhtelif mesafe ve açılardan yüksek çözünürlükte fotoğrafları temin edilerek, kamera görüntüleri ile birlikte Emniyet Genel Müdürlüğü veya Jandarma Komutanlığı Kriminal Dairesi Başkanlığına gönderilip, olaya ilişkin görüntülerin bulunduğu CD üzerinde, olanaklı ise görüntü iyileştirmesi de yapılmak suretiyle, bu görüntüler ile sanığın fotoğrafları arasında karşılaştırılma yapılmasının sağlanıp bahse konu görüntülerdeki kişinin sanık olup olmadığına ilişkin rapor alınarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken, eksik inceleme ve kovuşturma sonucu yazılı şekilde hüküm kurulması,
2-Kabule göre de;
Müştekinin soruşturma aşamasında, olay günü aracını kapılarını ve pencerelerini kapatmak suretiyle park edip ayrıldığını ve saat 16.30 sıralarında dönüp şoför kapısını açtığında hırsızlık olayının meydana geldiğini fark ettiğini beyan etmesi karşısında sanığın eyleminin TCK’nın 142/1-b maddesinde düzenlenen hırsızlık suçunu oluşturduğu gözetilmeden suç vasfında yanılgı sonucu aynı Kanun’un 142/1-e maddesi ile uygulama yapılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 01/07/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.