Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/13762 Esas 2019/20396 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/13762
Karar No: 2019/20396
Karar Tarihi: 11.11.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/13762 Esas 2019/20396 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahalli mahkeme tarafından verilen mahkumiyet kararı temyiz edilince, Yargıtay 3. Ceza Dairesi denetim süresinin belirleme ve uzatma görevinin hükümlünün davranışlarını değerlendirecek olan mahkemeye ait olduğunu hatırlattı. Kararda belirtilen 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik ve Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 108. maddesinin 4, 5 ve 6. fıkralarına göre, mükerrir sanık hakkında infaz rejimi ve denetimli serbestlik tedbirinin uygulanacağının belirtilmesi gerektiği vurgulandı. Ancak mahalli mahkemece 1 yıl süre ile denetimli serbestlik süresinin de belirlenmesi hataya sebep oldu. Bu nedenle Yargıtay 3. Ceza Dairesi, TCK'nın 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin fıkrasından \"1 yıl\" ibaresinin çıkarılması suretiyle hükmün düzeltilerek onanmasına karar verdi. Kanun maddeleri: 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik ve Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 108. maddesi ve TCK'nın 58. maddesi.

3. Ceza Dairesi 2019/13762 E. , 2019/20396 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
5275 sayılı Ceza ve Güvenlik ve Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun"un 108. maddesinin 4, 5 ve 6. fıkralarına göre, denetim süresinin belirleme ve gerektiğinde uzatma görevinin, hükmü veren mahkemeye değil, hükümlünün infaz aşamasındaki davranışlarını da değerlendirerek koşullu salıverme ile ilgili kararı verecek olan mahkemeye ait olduğu gözetilmeden, mahkumiyet hükmünde, mükerrir olan sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nin 58/7. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanacağının belirtilmesi ile yetinilmesi gerekirken, 1 yıl süre ile denetimli serbestlik süresinin de belirlenmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden CMUK’un 322. maddesi gereğince, hükmün TCK"nin 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin fıkrasından "1 yıl" ibaresinin çıkartılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 11.11.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.