Nitelikli yağma suçundan sanık ..."ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 149/1-a, 35, 62, 53, 54, 58, 63 maddeleri gereğince 6 yıl 3 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına dair Bursa 2.Ağır Ceza Mahkemesinin 29/12/2008 tarihli ve 2008/385 esas, 2008/345 sayılı kararının, Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 09/11/2010 tarihli ve 2009/16550 esas, 2010/18181 karar sayılı ilamı ile bozulmasını müteakip, Bursa 2.Ağır Ceza Mahkemesinin 15.02.2011 tarihli ve 2011/27 esas, 2011/49 sayılı kararı ile bozma ilamına uyularak sanık hakkında 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 149/1-a, 35, 62, 53, 54, 58, 63. maddeleri gereğince 6 yıl 3 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına dair kararının, sanık ve savunmanı tarafından süresinden sonra temyiz isteminde bulunulması üzerine Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 30/09/2013 tarihli ve 2013/8248 esas, 2013/18480 sayılı ilamı ile temyiz isteminin reddi sonucu, anılan kararın kesinleşmesiyle infaz aşamasında sanık tarafından tekerrür hükümlerinin kaldırılmasına dair talebinin reddi ile gereği için dosyanın Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğüne gönderilmesine ilişkin Bursa 2.Ağır Ceza Mahkemesinin 03.03.2016 gün, 2011/27 Esas ve 2011/49 Karar sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığının 31/07/2016 gün ve 94660652-105-16-7202/2016 sayılı kanun yararına bozma istemine dayalı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 21/09/2016 gün ve KYB/2016/329261 sayılı ihbar yazısı ile dosya Dairemize gönderilmekle incelendi:

Anılan Yazıda;

Dosya kapsamına göre, sanık hakkında düzenlenen iddianame ile 5237 sayılı Kanunun 58. maddesinin uygulanmasının talep edilmediği ve sanığa ek savunma hakkı tanınmadığı halde, tekerrür hükümlerinin uygulanması suretiyle savunma hakkının kısıtlandığı gerekçesiyle, anılan Mahkemenin 29/12/2008 tarihli ve 2008/385 esas, 2008/345 sayılı kararının, Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 09/11/2010 tarihli ve 2009/16550 esas, 2010/18181 karar sayılı ilamı ile bozulması üzerine yapılan yargılamada, mahkemesince bozma ilamına uyulmasına karar verildiği belirtilmesine karşın, sanığa ek savunma hakkı verilmeden, savunma hakkının kısıtlanması suretiyle yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı CMK’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması Dairemizden istenilmiş ise de;

TÜ R K M İ L L E T İ A D I N A

Bursa 2. Ağır Ceza Mahkemesi"nin 15/02/2011 gün, 2011/27 esas ve 2011/49 karar sayılı ilamı ile sanık ... hakkında, nitelikli yağma suçundan kurulan mahkumiyet hükmü, Dairemizin 30.09.2013 gün, 2013/8248 esas ve 2013/18480 karar sayılı ilamı ile süresinden sonra yapılan sanık ve savunmanının temyiz talebinin reddedilmesini müteakip kesinleşmiştir.

Sanık, 01/03/2016 havale tarihli dilekçesinde özetle; “aleyhine verilen hapis cezasında Bursa 5.Asliye Ceza Mahkemesinin 2008/542 esas ve 2008/638 karar sayılı ilamının tekerrüre esas alınmasının yanlış olduğunu, bu hüküm infaz edilmeden tekerrüre esas alınamayacağını, bu nedenle tekerrür hükümlerinin kaldırılmasını” belirterek dosyanın Ceza İşleri Genel Müdürlüğüne gönderilmesini ve lehine olan maddelerin uygulanmasını talep etmiştir.

Bursa 2.Ağır Ceza Mahkemesi, 03.03.2016 gün, 2011/27 Esas ve 2011/49 Karar sayılı kararı ile "mahkeme kararının yerinde olduğundan talebin reddine, hükümlünün talebi kanun yararına bozma niteliğinde olduğundan gereği için dosyanın Bursa Cumhuriyet Başsavcılığına gönderilmesine" karar vermiştir.

Dosya incelendiğinde; Dairemizin 09.11.2010 tarihli "sanığa ek savunma hakkı tanınmadan, tekerrür hükümlerinin uygulanması suretiyle savunma hakkının kısıtlandığından" bahisle mahkeme kararının bozulmasına dair ilamı üzerine Bursa 2.Ağır Ceza Mahkemesinin 2011/27 Esas 2011/49 Karar sayılı dosyası ile yapılan yargılamanın, sanık ve savunmanının bulunduğu 08.02.2011 tarihli celsesinde bozma ilamının okunduğu, sanık ve savunmanından bozma ilamına karşı diyecekleri sorulduğunda sanık savunmanının "inceleyip beyanda bulunmak istiyoruz" şeklinde; sanığın ise "avukatımın beyanına katılıyorum" şeklinde beyanda bulundukları, bu kez sanık savunmanının bulunduğu 15.02.2011 tarihli celsede iddia makamının esas hakkındaki mütalaasında; sanığın 149/1-a, 35, 53, 54, 58, 63. maddeleri uyarınca cezalandırılmasını talep ettiği, sanık savunmanına esas hakkındaki savunması ve son söz yerine geçmek üzere söz verildiğinde "Aşamalardaki sanığın yapmış olduğu tüm savunmaları tekrar ediyoruz, dosya kapsamına göre suç vasfının değişerek hırsızlık olarak değerlendirileceğini düşünüyoruz, müvekkilim hakkında hüküm kurulurken lehe olan kanun hükümlerinin uygulanmasını talep ediyoruz, beyanlarımızı tekrar ediyoruz" şeklindeki beyanı karşısında; Cumhuriyet Savcısının mütalaasında TCK.nın 58.maddesi ile uygulama yapılmasının talep edildiği ve mütalaaya karşı sanık savunmanına diyeceklerinin sorulduğu anlaşılmakla, usul ve yasaya uygun olduğu anlaşılan Bursa 2. Ağır Ceza Mahkemesi"nin 03.03.2016 gün, 2011/27 Esas ve 2011/49 Karar sayılı kararına yönelik Kanun Yararına Bozma talebinin REDDİNE, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na İADESİNE, 22/05/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.