MAHKEMESİ :Tüketici Mahkemesi

Taraflar arasındaki menfi tespit davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.
KARAR
Davacı, davalıdan 13.11.2011 tarihinde toplam değerleri 11.370,00TL olan koltuk takımı, yemek odası takımı, oturma odası takımı ve TV ünitesi aldığını, ürünlerin geç teslim edildiğini ve gelen eşyaların ise hem eksik hem de defolu olduklarını, durumu davalı şirkete defalarca bildirmesine rağmen kendisini sürekli oyaladıklarını ve davalı tarafından aleyhinde icra takibi başlatıldığını ileri sürerek, ayıplı teslim edilen ürünlerin davacıya iadesiyle, aleyhine başlatılan icra takibinden dolayı borçlu olmadığının tesptine karar verilmesini istemiştir.
Davalı, davacının toplam 12.269,00TL bedelli 6 adet sözleşme ile ürün aldığını, kendisinin yükümlülüklerini yerine getirdiğini, davacının 2.405,00TL ödeme yaptığını ancak bakiye bedeli ödememesi üzerine, aleyhinde 31.07.2013 tarihinde 9.864,00TL bedelli takip başlattıklarını, davacının teslim edilen ürünlerde ayıp olduğuna ilişkin süresinde ihbarda bulunmadığını savunarak, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, davanın kabulü ile taraflar arasında imzalanan 13/11/2011 tarihli 1.700,00TL bedelli, 13/11/2011 tarihli 220,00TL bedelli, 13/11/2011 tarihli 660,00TL bedelli, 13/11/2011 tarihli 1.900,00TL bedelli, 13/11/2011 tarihli 2.600,00TL bedelli, 13/11/2011 tarihli 450,00TL bedelli sözleşmelerin iptaline, ayıplı ürünlerin iadesine, davacının ... 36.İcra Müdürlüğünün 2013/21888 Esas sayılı dosyası ile ilgili borçlu olmadığının tespitine, takibin ferileri ile iptaline karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, davalıdan satın aldığı ürünlerin ayıplı olduğunu, aleyhinde haksız icra takibi başlatıldığını ileri sürerek, davalıya borçlu olmadığının tespitini istemiş; davalı, ayıp nedeniyle ihbarın süresinde yapılmadığını, davacının kötüniyetli olduğunu savunmuş; mahkeme ise, bilirkişiler marifetiyle ürünler üzerinde yaptırılan incelemede, ürünlerin ayıplı olduğu, söz konusu ayıpların maldan yararlanmayı engellediği ve davacının ürünlerden beklediği faydayı sağlayamadığı hususlarının tespit edildiğini, ayrıca taraflar arasındaki sözleşmelerin davalı tarafından tek taraflı olarak hazırlandığını, davacının aleyhine, satıcının lehine hükümler içerdiğini ve matbu sözleşme olduğunu, sözleşmelerin de bu haliyle geçersiz kabul edilmesi gerektiğini, bu sebeple davacının davasında haklı olduğunu benimseyerek, davanın kabulüne karar vermiştir. Davaya konu sözleşmeler incelendiğinde, mahkemenin kabulünün aksine sözleşmelerin geçersiz olmadığı, aksine usulüne uygun düzenlenmiş oldukları değerlendirilmiştir. Ancak, dosya kapsamından, davacının satın almış olduğu ürünlerdeki ayıpların ihbarını süresinde yapıp yapmadığı anlaşılamamakla birlikte mahkeme de bu hususta bir inceleme yapmamıştır. İhbar yükümlülüğünün süresinde yerine getirildiğinin yazılı ispat yükü davacıya düşmektedir. O halde, mahkemece, anılan hususta inceleme yapılması ve sonucuna karar verilmesi gerekirken, eksik incelemeye dayalı yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, temyiz olunan hükmün davalı yararına BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, HUMK’nun 440/III-1 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 05/04/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.