MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
(FİKRİ VE SINAİ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ SIFATIYLA)

Taraflar arasında görülen davada .... Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 15/03/2016 tarih ve 2015/246-2016/167 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin ...Dokuma İplik Fabrikası’nda 1965 ile 1986 yılları arasında işçi olarak çalıştığını ve burdan emekli olduğunu, ancak 2015 yılı Ocak ayı içinde öğrenmesi üzerine tarif edilen yere gittiğinde dev panolarda resimlerinin asıldığını ve eski iş yerinin satış ilanlarında resimlerinin malzeme olarak kullanıldığını gördüğünü, müvekkilinİN yıllar evvel fabrikada çalışırken kendisinden izinsiz çekilmiş bir fotoğrafının ... tarafından .... Dokuma İplik Fabrikası’nın özelleştirilerek satılması amacıyla yapılan reklamlarda kullanıldığını ve bu amaçla ..."nın bir çok yerinde ilan panolarına asıldığını, internet ortamı ile dergilerde de izinsiz olarak yayınlandığını, bunun müvekkilini rencide edici bir durum ve inançlarına saygısızlık olduğunu, manevi haklarının ihlal edildiğini ileri sürerek, 12.000,00 TL’nin olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, fotoğrafın özel hayat ile ilgili olmayıp davacının o dönemde çalıştığı iş yerinde çekildiğini ve yine iş yerinin arşiv kayıtlarından bulunduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, dava konusu fotoğrafın 5846 sayılı FSEK m. 86 uyarınca kişisel değer olup, kişiden izin alınmasını gerektirmeyen istisnalardan olmadığı, yine kişisel değer olması sebebiyle davacının yayımlanmasından kaynaklı manevi tazminat talep etme hakkının olduğu; olayın oluş şekli, tarafların ekonomik ve sosyal durumları gözetilerek, davacı yönünden zenginleşme yaratmayacak davalı yönünden ifa imkansızlığı doğurmayacak şekilde manevi tazminata hükmetmek gerektiği gerekçesiyle, davanın kısmen kabulü ile 4.000,00 TL manevi tazminatın dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, taraf vekilleri temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, taraf vekillerinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, taraf vekillerinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 6,70 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, aşağıda yazılı bakiye 204,24 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 22/01/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.