4. Hukuk Dairesi Esas No: 2016/9249 Karar No: 2018/7132 Karar Tarihi: 19.11.2018
Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2016/9249 Esas 2018/7132 Karar Sayılı İlamı
4. Hukuk Dairesi 2016/9249 E. , 2018/7132 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Davacı ... Yılmaz vekili Avukat ... tarafından, davalı ... ve ... aleyhine 02/10/2014 gününde verilen dilekçe ile tehdit, hakaret ve mala zarar verme eylemi nedeniyle haksız eylem nedenine dayalı maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davalılardan ... açısından davanın husumetten reddine, diğer davalı açısından ... açısından maddi ve manevi tazminat davalarının kısmen kabulü ile fazlaya ilişkin talebin reddine dair verilen 03/11/2015 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davalı ... vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü. 1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalı ...’in aşağıdaki bendin dışında kalan temyiz itirazları reddedilmedir. 2-Davalının diğer temyiz itirazlarına gelince; Dava; hakaret ve mala zarar verme nedeniyle maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece; davalı ... yönünden davanın husumetten reddine, davalı ... yönünden ise davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı ... vekili tarafından temyiz edilmiştir. Davacı vekili; müvekkilinin satıp montajını yaptığı banyo kabininin camının kırılarak davalıların çocuğunun yaralanmasına sebebiyet vermesi nedeniyle davalıların müvekkilinin işyerine gelerek hakaret ettikleri ve eşyalara zarar verdiklerini, davalıların söz konusu eylemleri nedeniyle yargılanıp mahkûm olduklarını, davalıların eylemlerinden dolayı işlerinin aksadığını, ayrıca hakaret nedeniyle de ağır depresyona girip tedavi olmak zorunda kaldığını belirterek maddi ve manevi zararının tazminini talep etmiştir. Davalılar; davanın reddi gerektiğini savunmuşlardır. Mahkemece; davalı ... yönünden davanın husumetten reddine, ...’nin maddi ve manevi tazminat talebi yönünden davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Dava dosyasının incelenmesinde; davalı ...’in, davacıya yönelik mala zarar verme suçundan adli para cezasına mahkûm edildiği ve kararın kesinleştiği görülmüştür. Davalı ...’in davacıya yönelik mala zarar verme eylemi, davacının kişilik haklarının saldırıya uğradığı anlamına gelmez ve sırf bu eylem nedeniyle tazminat gerekmez. Mahkemece bu husus gözetilerek davalı ... yönünden manevi tazminat isteminin tümden reddedilmesi gerekirken, yerinde olmayan gerekçeyle davalının manevi tazminattan sorumlu tutulmuş olması usul ve yasaya uygun görülmediğinden kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda (2) sayılı bentte açıklanan nedenle BOZULMASINA, davalının diğer temyiz itirazlarının ilk bentte açıklanan nedenlerle reddine ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 19/11/2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.