MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 06/10/2015 tarih ve 2014/169-2015/259 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava, 6100 sayılı Kanun"un geçici 3/2. maddesi delaletiyle uygulanması gereken HUMK 3156 sayılı Kanun ile değişik 438/1 maddesi hükmü gereğince miktar veya değer söz konusu olmaksızın duruşmalı olarak incelenmesi gereken dava ve işlerin dışında bulunduğundan duruşma isteğinin reddiyle incelemenin dosya üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin önde gelen ilaç firmalarından olduğunu, müvekkilinin “ONCEAİR PLUS” marka başvurusunun itiraz üzerine nihai olarak reddedildiğini, başvuru ile davalı şirkete ait “AİR PLUS” markasının ayırt edilemeyecek derecede benzer olmadığını, karıştırılma ihtimalinin bulunmadığını, ilaç markaları açısından hedef kitlenin sağlık alanında çalışan kimseler olduğunu, müvekkilinin marka başvurusu ile itiraza dayanak gösterilen markaların tümüyle farklı olduğunu ileri sürerek, TPE YİDK kararının iptalini, tescil işlemlerinin devamını talep ve dava etmiştir.
Davalı şirket vekili, taraf markalarının 556 sayılı KHK m. 8/1-b anlamında benzer markalar olduğunu, bu benzerliğin iltibas veya iltibas tehlikesi yaratacak düzeyde olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Davalı TPE vekili, markalar arasında ortalama tüketici bakımından ilişkilendirme ihtimali de dahil iltibasa neden olacak derecede benzerlik bulunduğunu, ilaç tüketicilerinin diğer tüketicilerden bilgi bakımından daha yetkin olduğu iddiasının yerinde olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, taraf markalarının görsel, işitsel ve anlamsal olarak benzer olduğu, emtia listelerinin de aynı/benzer olduğu, markaların birbiri ile ilişkilendirilmesinin mümkün olduğu, bu nedenle markalar arasında 556 sayılı KHK m. 8/1-b anlamında iltibas tehlikesi bulunduğu, davalı kurum kararının yerinde olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 6,70 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 22/01/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.