Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2016/613 Esas 2017/5647 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı kadın tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
Boşanma veya ayrılık davaları, eşlerden birinin yerleşim yeri mahkemesinde açılabileceği gibi, davadan önce son defa altı ay birlikte oturdukları yer mahkemesinde de açılabilir (TMK m. 168). Bu yerlerden birini tercih hakkı davayı açana aittir. Yerleşim yeri, bir kimsenin sürekli kalma niyetiyle oturduğu yerdir (TMK m. 19/1). Yerleşim yeri adreslerinin tutulmasında kişilerin yazılı beyanları esas alınır ve adres beyan formundaki bildirimler aksi sabit oluncaya kadar geçerlidir (5490 s. NHK. m.50/1, Adres Kayıt Sistemi Yönetmeliği m.13/1). Şu halde, aile kütüğünde yer alan yerleşim yeri adresine ilişkin kayıt, aksi sabit oluncaya kadar yerleşim yerine karine oluşturur. Dosyaya alınan nüfus kaydından ve davacıya ait vekaletname örneğinden, dava tarihi itibarıyla davacının merkezi adres kayıt sistemindeki yerleşim yeri adresinin ... olduğu görülmektedir. Davalı, bu karinenin aksini gösteren bir delil sunmamıştır. Bu halde, davada yer itibarıyla ... mahkemeleri yetkilidir. Öyle ise; davalının yetki itirazının reddi ile işin esasının incelenmesi gerekirken, yazılı şekilde yetkisizlik kararı verilmesi doğru bulunmamıştır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda gösterilen sebeple BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, oybirliğiyle karar verildi. 09.05.2017(Salı)