Yargıtay 5. Hukuk Dairesi 2021/5224 Esas 2022/1146 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 5. Hukuk Dairesi

Taraflar arasındaki 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın davacı idare adına tescili davasından dolayı yapılan yargılama sonunda: Davanın kabulüne ilişkin ilk derece mahkemesinin kararına karşı, davacı idare vekilinin istinaf başvurusu üzerine İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 5. Hukuk Dairesi'nin istinaf isteminin esastan reddine dair kararı ile birlikte İstanbul Anadolu 7. Asliye Hukuk Mahkemesi'nce 2018/16 E. - 2019/8 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davacı idare vekilince verilen dilekçe ile istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:

- K A R A R -
Dava, 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın davacı idare adına tescili istemine ilişkindir.
İlk derece mahkemesince davanın kabulüne ilişkin olarak verilen karara karşı davacı idare vekili tarafından yapılan istinaf başvurusunun İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 5. Hukuk Dairesi'nce esastan reddine karar verilmiş olup hüküm davacı idare vekilince temyiz edilmiştir.
Aşağıda açıklanan nedenlerle İstanbul Bölge Adliye Mahkemesinin 17.03.2021 tarih ve 2019/859 Esas ve 2021/409 Karar sayılı esastan ret kararının kaldırılarak, İstanbul Anadolu 7. Asliye Hukuk Mahkemesinin 17.01.2019 tarih ve 2018/16 Esas ve 2019/8 Karar sayılı ilamının incelenmesinde;
Arsa niteliğindeki Pendik İlçesi, Kurna Köyü, 162 ada 1 parsel sayılı taşınmaza emsal karşılaştırması yapılarak değer biçilmesinde ve tespit edilen bedelin bloke ettirilerek hükmün kesinleşmesi beklenmeden davalı tarafa ödenmesine, karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir. Ancak;
2942 Sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesine 6459 sayılı Yasanın 6. maddesi ile eklenen hüküm uyarınca, dava dört ay içerisinde sonuçlandırılamadığından, tespit edilen bedelden acele el koyma dosyasında belirlenen bedel mahsup edildikten sonra bakiye 3.049.005,89 TL’ye 11.05.2018 tarihinden karar tarihine kadar faiz işletilmesi gerekirken, bedelin tamamına faiz işletilmesi ve faizin bitiş tarihinin gösterilmemesi
Doğru değilse de; bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden,
Gerekçeli kararın hüküm 1 numaralı bendinde geçen (dava tarihi olan 10/01/2018 tarihinden itibaren 4 aylık sürenin bitim tarihi olan 11/05/2018 tarihinden itibaren yasal faiz uygulanmasına,) ibaresinin hükümden çıkartılmasına, yerine (tespit edilen 5.701.405 TL bedelden acele el koyma dosyasında belirlenen bedel mahsup edildikten sonra bakiye 3.049.005,89 TL’ye 11.05.2018 tarihinden karar tarihi olan 17.01.2019 tarihine kadar faiz işletilmesine) cümlesinin yazılmasına,
Hükmün böylece HMK'nın 370/2. maddesi uyarınca DÜZELTİLEREK ONANMASINA, HMK'nın 373/1. maddesi uyarınca kararın bir örneğinin İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 5. Hukuk Dairesi'ne GÖNDERİLMESİNE, davacı idare harçtan muaf olduğundan harç alınmamasına, 27/01/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.