Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/5501 Esas 2019/1844 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 62/1, 50/1-a, 52/2, 3, 4, 53/6. maddeleri uyarınca mahkumiyet


Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1 ve 22/4. madde ve fıkralarında yer alan ölçütlerden olan failin kusuru, meydana gelen zararın ağırlığı, suçun işleniş biçimi ile suçun işlendiği yer ve zaman nazara alınmak suretiyle TCK"nın 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerektiği, sanığın asli kusurlu olarak kazaya sebebiyet verdiği mahkemece de kabul edilmesine rağmen, sanığın kusurunun ağırlığı göz önünde bulundurularak temel ceza belirlenirken alt sınırda daha fazla uzaklaşılması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın temyiz itirazlarının reddine; ancak;
1.Sanık hakkında belirlenen 9 ay temel hapis cezasından, TCK"nın 62. madddesi gereğince 1/6 oranında indirim yapılarak verilen 7 ay 15 gün hapis cezası adli para cezasına çevrilirken , hesap hatası sonucu 4500TL adli para cezasına hükmedilmesi gerekirken 5000 TL adli para cezasına hükmedilmek suretiyle fazla tayini,
2.Sanığın sevk ve idaresindeki kamyonetle kazaya sebebiyet verdiğinin anlaşılması karşısında, sanığın ”E"" sınıfı ehliyet belgesinin TCK"nın 53/6 maddesi gereğince geçici olarak geri alınmasına karar verilmesi gerekirken ""C"" sınıfı ehliyetin geri alınması,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün 4 ile numaralandırılan paragrafındaki ""5000TL"" ibaresinin ""4500TL"" olarak değiştirilmesi ve 7 ile numaralandırılan paragrafındaki “C” ibaresinin hükümden çıkarılarak yerine ""E"" ibaresinin konulması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA 12/02/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.