Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - şantaj - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2019/5335 Esas 2021/23429 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/5335
Karar No: 2021/23429
Karar Tarihi: 23.12.2021

Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - şantaj - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2019/5335 Esas 2021/23429 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve şantaj suçlamalarıyla yargılanan sanık hakkında verilen beraat kararlarını usul ve yasaya uygun buldu ve temyiz itirazlarını reddetti. Ancak, sanığın 15 yaşından küçük bir kızı hürriyetinden yoksun kıldığı suçlamasıyla ilgili olarak mahkeme, kızın özgür iradesiyle hareket etme hakkının sanık tarafından ihlal edildiğine karar verdi ve sanığın suçlu olduğunu belirtti. Bu suçun kanun maddesi 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 109/1, 3-f maddesi olarak belirtilmiştir.

8. Ceza Dairesi 2019/5335 E. , 2021/23429 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, şantaj
HÜKÜMLER : Beraat

Gereği görüşülüp düşünüldü:
1)Sanık hakkında şantaj suçundan kurulan beraat hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Mahkemece kanıtlar değerlendirilip gerektirici nedenleri açıklanmak suretiyle verilen beraat kararları usul ve yasaya uygun bulunduğundan, katılan mağdur vekilinin suçun oluştuğuna, sanığın cezalandırılması gerektiğine, usul ve yasaya aykırı karar verildiğine yönelik yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
2)Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan beraat hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
15 yaşından küçük mağdure ile sanığın olay tarihinde cadde üzerinde karşılaştığı, sanığın konuşmak istediğini söyleyerek mağdureyi otobüs terminaline çağırdığı, mağdurenin sanık ile buluşarak sanığın aracına bindiği ve bir süre birlikte gezdikten sonra mağdurenin araçtan inip evine gitmek istemesine rağmen sanığın mağdureyi araçtan indirmediği, saatin geç olması üzerine mağdurenin annesinin polise giderek kızı hakkında kayıp müracaatında bulunduğu sırada polislerin sanığı arayarak mağdurenin yanında olup olmadığını sordukları, sanığın ise mağdurenin yanında olmadığını söylediği ve akabinde mağdureyi serbest bıraktığı tüm dosya kapsamından anlaşılmakla; Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 01.12.2015 tarihli 2014/14-198 Esas 2015/428 Karar, 17.02.2015 tarihli 2014/14-307 Esas 2015/8 sayılı Kararları nazara alındığında, onbeş yaşını tamamlamamış olan mağdurenin kendi özgür iradesi ile serbestçe hareket etme hakkı, niteliği itibariyle üzerinde mutlak surette tasarrufta bulunabileceği bir hak olmadığından, bu hakkının ihlaline yönelik olarak sanık tarafından gerçekleştirilen eylemlerle ilgili gösterdiği rıza hukuken geçerli sayılmadığından, sanığın eyleminin 5237 sayılı TCK"nın 109/1, 3-f maddesinde düzenlenen çocuğa karşı kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunu oluşturduğu gözetilmeden, yazılı şekilde beraat kararı verilmesi,
Yasaya aykırı, katılan mağdure vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 23.12.2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.