Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2015/7629 Esas 2015/10646 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
7. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/7629
Karar No: 2015/10646
Karar Tarihi: 01.06.2015

Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2015/7629 Esas 2015/10646 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı işçi, çalıştığı davalı işyerinde ücretlerinin düşürüldüğünü iddia ederek ücret alacaklarının tahsiline yönelik dava açmıştır. Mahkeme, davacının 2009 yılına göre taban ücretinin 2010 yılında ve sonrasında düşürüldüğünü belirleyerek davacının lehine karar vermiştir. Ancak dosyada yer alan iş sözleşmelerinde davacının ücretlerinin her sene ayrı ayrı belirlendiği ve davacının bu sözleşmeleri imzaladığı görülmüştür. Bu nedenle davacının ücretinin düşürülmesine muvafakatı olduğu kabul edilmiştir. Ücretlerin tarafların karşılıklı rızası ile belirlendiği anlaşıldığından davacının ücret farkı talep etme hakkı bulunmamaktadır. Mahkeme kararı bozularak davacının talebinin reddine karar verilmiştir.
4857 sayılı İş Kanunu’nun 32. maddesinde ücret, bir kimseye bir iş karşılığında işveren veya üçüncü kişiler tarafından sağlanan ve para ile ödenen tutar olarak tanımlanmaktadır. Ücretler, tarafların sözleşme ile belirlediği dönemsel ve sabit zaman aralıkları ile ödenmelidir. Bu süre en çok bir ay olarak belirtilmiştir. İş Kanunu’nun 62. maddesinde ise işçi ücretlerinden her ne şekilde olursa olsun, asgari ücretin altında kalmamak kaydıyla eksiltme yapılamayacağı hükmü yer almaktadır. Ancak işçinin muvafakati bu kuralın istisnasını oluşturmaktadır.
7. Hukuk Dairesi         2015/7629 E.  ,  2015/10646 K.

    "İçtihat Metni"

    İş Mahkemesi
    Dava Türü : Alacak

    Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davalı Bakanlık vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
    Davacı, davalı işyerinde veri hazırlama operatörü olarak çalışırken 2010 yılında ücretlerinin düşürüldüğünden bahisle ücret alacaklarının tahsilini istemiştir.
    Davalı, davacının ücretlerinin düşürüldüğünü ancak davacının buna muvafakatı olduğunu, tüm haklarının ödendiğini hiçbir alacağı olmadığını savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
    Mahkemece, davacının 2009 yılına göre taban ücretinin 2010 yılında ve sonrasında düşürüldüğünü bu nedenle davanın kabulüne karar verilmiştir.
    Davacının ücret alacağı olup olmadığı konusunda konularında taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
    4857 sayılı İş Kanununda 32 nci maddenin ilk fıkrasında, genel anlamda ücret, bir kimseye bir iş karşılığında işveren veya üçüncü kişiler tarafından sağlanan ve para ile ödenen tutar olarak tanımlanmıştır.
    Ücret kural olarak dönemsel (periyodik) bir ödemedir. Kanunun kabul ettiği sınırlar içinde tarafların sözleşme ile tespit ettiği belirli ve sabit aralıklı zaman dilimlerine, dönemlere uyularak ödenmelidir. Yukarıda değinilen Yasa maddesinde bu süre en çok bir ay olarak belirtilmiştir.
    İş sözleşmesinin tarafları, asgarî ücretin altında kalmamak kaydıyla sözleşme özgürlüğü çerçevesinde ücretin miktarını serbestçe kararlaştırabilirler.
    4857 sayılı Yasanın 62. maddesinde İş Kanun hükümlerinden herhangi birinin uygulanması sonucuna dayanılarak işçi ücretlerinden her ne şekilde olursa olsun eksiltme yapılamayacağını amirdir. Ancak işçinin muvafakatı bu kuralın istisnasıdır.
    Somut olayda, davacı veri hazırlama operatörü olarak çalışırken 2009 yılından sonra ücretlerinin düşürüldüğünü bu nedenle ücret alacağı olduğunu ileri sürmüş, mahkemece de davanın kabulüne karar verilmiştir. Ancak dosyaya sunulan iş akitlerinin incelenmesinde, davacı ile her sene ayrı ayrı iş akdinin yapıldığı, her iş akdinde dönem ücretinin belirlendiği ve davacının da bu sözleşmeleri imzaladığı anlaşılmaktadır. Bu durumda davacının ücretinin düşürülmesine muvafakatı olduğunun kabulü zorunludur. Tarafların karşılıklı rıza ile belirledikleri ücretin bir önceki dönemden düşük olmasının davacıya ücret farkı talep etme hakkı vermeyeceği de açıktır. Davanın reddi gerekirken yazılı şekilde kabulüne karar verilmesi hatalı olup karar bozulmalıdır.
    SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, 01/06/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.