Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/6762 Esas 2020/5505 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nın 157/1, 62/1, 52/2-4 ve 50/1-a maddeleri uyarınca mahkumiyet

Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığa atılı dolandırıcılık suçunun 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 253. ve 254. madde fıkraları gereğince uzlaşma kapsamında olması nedeniyle, dosyanın uzlaşma bürosuna tevdii edildiği ancak; uzlaşmanın sağlanamadığı belirlenerek yapılan incelemede;
Sanığın, olay tarihinde katılanın ikametine geldiği ve elindeki 100 TL"yi bütünlettirmek istediğini beyan ettiği, katılanın reddetmesine rağmen sanığın ısrar ettiği, sonunda da katılanın ikna olarak 100 TL"yi çıkarıp sanığa verdiği, karşılığında da 2 adet 50,00 TL parayı aldığı, sanığın hemen sonra “amca sen parayı bilmiyor musun, 100,00 TL yerine bana 20,00 TL verdin” diyerek geri uzattığı, bunun üzerine katılanın cebindeki diğer 100 TL"yi çıkartıp verdiği, daha sonra sanık ve yanındaki meçhul şahısların kamyonete binerek olay yerinden uzaklaştıkları, bu surette sanığın dolandırıcılık suçunu işlediği iddia olunan somut olayda,
Sanığın ikrar içeren savunmaları, katılan beyanları, fotoğraf teşhis tutanakları ile tüm dosya kapsamından sanığın atılı suçu işlediğinin sabit olduğu gerekçesine dayanan mahkemenin mahkumiyet yönünde kabul ve uygulamasında bir isabetsizlik görülmemiştir.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın herhangi bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddi ile hükmün ONANMASINA, 11/06/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.