3. Ceza Dairesi Esas No: 2019/14997 Karar No: 2019/20330 Karar Tarihi: 11.11.2019
Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/14997 Esas 2019/20330 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Küçükçekmece 1. Asliye Ceza Mahkemesi, kasten yaralama suçlamasıyla sanıkların her birine 2.000 TL adli para cezası verdi. Adalet Bakanlığı ise bu kararın kanun yararına bozulmasını istedi. Yargıtay 3. Ceza Dairesi, dosya kapsamına göre sanıkların suçu işlediğini ve uzlaşmaya tabi olmayan bir suç işlediklerini belirterek kanun yararına bozma talebini reddetti. 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 86/2, 86/3-e maddeleri, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 253. maddesi açıklanarak detaylı bir şekilde açıklandı.
3. Ceza Dairesi 2019/14997 E. , 2019/20330 K.
"İçtihat Metni"
Kasten yaralama suçundan sanıklar ... ve ..."nın 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 86/2, 62/1 ve 52/2. maddeleri uyarınca ayrı ayrı 2.000,00’er Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmalarına dair Küçükçekmece 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 07.03.2019 tarihli ve 2018/512 Esas, 2019/144 Karar sayılı kararlarına karşı Adalet Bakanlığının 24.09.2019 tarihli ve 2019/12312 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 03.10.2019 tarihli ve 2019/94355 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi. Mezkur ihbarnamede; Dosya kapsamına göre, sanıkların üzerine atılı bulunan ve 5237 sayılı Kanun’un 86/2. maddesinde düzenlenen kasten yaralama suçunun, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 253. maddesinin 02.12.2016 tarihli Resmî Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun ile değiştirilmeden önceki haliyle de, anılan maddenin 253/1-a maddesi gereğince uzlaştırmaya tâbi olduğu, Mahkemesince sanıklar hakkında 5237 sayılı Kanun"un 86/3-e maddesinin uygulanmamasına karar verilmiş olması karşısında, 5271 sayılı Kanunu’nun 253. maddesindeki esas ve usullere göre uzlaştırma işlemlerinin yerine getirilmeksizin, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK"nin 309. maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı. Gereği görüşülüp düşünüldü: Oluşa ve dosya kapsamına göre; sanıkların 5237 sayılı TCK’nin 37. maddesi kapsamında katılanı birlikte yaraladıkları ve içlerinden birinin silahtan sayılan muşta ile yaralama eylemini gerçekleştirdiği katılanın aşamalardaki beyanları, adli raporu ve tanık anlatımı ile sabittir. 5237 sayılı TCK’nin 86/2, 86/3-e maddesindeki silahla basit yaralama suçu 5271 sayılı CMK’nin 253. maddesinde öngörülen uzlaşmaya tabi suçlar arasında sayılmamıştır. Sanıkların eyleminin uzlaşmaya tabi suçlardan olmaması nedeniyle kanun yararına bozma talebi yerinde görülmemiştir. Açıklanan bu nedenle Küçükçekmece 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 07.03.2019 tarihli ve 2018/512 Esas, 2019/144 Karar sayılı kararlarına yönelik, Adalet Bakanlığının kanun yararına bozma isteyen yazısına dayanan tebliğnamede ileri sürülen düşünce yerinde görülmeyerek kanun yararına bozma talebinin REDDİNE, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 11.11.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.