Yargıtay 5. Hukuk Dairesi 2021/5880 Esas 2022/1081 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 14. Hukuk Dairesi

Taraflar arasındaki dava konusu taşınmazın kesinleşen orman tahdit sınırı içinde kalması nedeniyle uğranılan zararın 4721 sayılı TMK'nın 1007. maddesi uyarınca tazmini davasından dolayı yapılan yargılama sonunda: Davanın kabulüne ilişkin ilk derece mahkemesinin kararına karşı, davacı ile davalılardan ... vekillerinin istinaf başvurusu üzerine Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 14. Hukuk Dairesi'nin istinaf isteminin esastan reddine dair kararı ile birlikte Ankara 4. Asliye Hukuk Mahkemesi'nce 2017/6 E. - 2019/130 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davalılardan ... vekilince verilen dilekçe ile istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:

- K A R A R -

Dava, kesinleşen orman tahdit sınırı içinde bırakılan taşınmaz nedeniyle uğranılan zararın 4721 sayılı TMK'nın 1007. maddesi uyarınca tazmini istemine ilişkindir.
İlk derece mahkemesince davanın kabulüne ilişkin olarak verilen karara karşı, davacı ile davalılardan ... vekillerince yapılan istinaf başvurusunun Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 14. Hukuk Dairesi'nce esastan reddine karar verilmiş olup; hüküm, davalılardan ... vekilince temyiz edilmiştir.
Aşağıda açıklanan gerekçelerle Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 14. Hukuk Dairesi’nin istinaf başvurusunun esastan ret kararı kaldırıldıktan sonra, Ankara 4. Asliye Hukuk Mahkemesi'nin 2017/6 E.-2019/130 K. sayılı kararının incelenmesinde;
6100 sayılı HMK’nın 33. maddesi gereğince; maddi olayları ileri sürmek taraflara, hukuki nitelendirme yapmak ve uygulanacak kanun maddelerini belirlemek hakime aittir.
Dava konusu Çankaya İlçesi, Kırkkonaklar Mahallesi 27409 ada 1 parsel sayılı, 1.094,00 metrekare yüzölçümlü, arsa vasıflı taşınmazın 6831 sayılı Yasa çerçevesinde 27/10/2011 tarihinde kesinleşen orman kadastro çalışmaları sonucunda Çankaya Devlet Ormanı sınırları içinde kaldığı, 531/2188 payının elbirliği mülkiyetinin sona erdirilmesi nedeniyle 08.03.2000 tarihinde davacı tarafından edinildiği, dava konusu taşınmaza kamulaştırmasız el atıldığı belirtilerek bedelinin tahsili istemiyle açıldığı anlaşılmışsa da; dosyadaki bilgi ve belgelere göre dava, mülkiyeti davacıya ait taşınmazın kesinleşen orman tahdit sınırı içinde kalması nedeniyle uğranılan zararın 4721 sayılı TMK'nın 1007. maddesi uyarınca tazmini istemine ilişkindir.
4721 sayılı TMK'nın sorumluluk kenar başlığını taşıyan 1007. maddesinde “Tapu sicilinin tutulmasından doğan bütün zararlardan Devlet sorumludur. Devlet zararın doğmasında kusuru bulunan görevlilere rücu eder.” hükmü yer almakta olup, 4721 sayılı TMK’nın 1007. maddesi gereğince açılacak davalarda, zarardan Hazine sorumludur.
Bu itibarla; davanın açıklanan niteliğine göre; davalı ... yönünden pasif husumet yokluğundan reddine, davalı Hazine yönünden ise kabulüne karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması,
Doğru görülemiştir.
Davalı ... vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile sair hususlar incelenmeksizin Ankara 4. Asliye Hukuk Mahkemesi'nin 2017/6E.-2019/130K. sayılı kararının HMK'nın 371. maddesi uyarınca BOZULMASINA, HMK’nın 373/1. maddesi uyarınca kararın bir örneğinin Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 14. Hukuk Dairesi'ne GÖNDERİLMESİNE, 27/01/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.