Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2012/8581 Esas 2012/12952 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2012/8581
Karar No: 2012/12952

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2012/8581 Esas 2012/12952 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, davalı işyerinde topoğraf işçisi olarak çalıştığı süre boyunca kullanmadığı yıllık izin ücretlerini almaya hak kazandığını belirterek davalıdan alacağını talep etmiştir. Davalı ise davacının mevsimlik işçi olduğunu ve yıllık izin ücretlerini isteyemeyeceğini savunmuştur. Mahkeme, yapılan inceleme ve bilirkişi raporuna dayanarak davacının kısmen haklı olduğuna karar vermiştir. Ancak yapılan hesaplama hatalı olduğu için karar temyiz edilmiştir. Davacının mevsimlik işçi statüsünde olduğu dönemde 11 aydan fazla çalıştığı yıllara ilişkin yıllık izin ücreti isteme hakkı olduğu, ancak hesaplama yapılırken 2000 yılı için çalışma gün sayısının yanlış hesaplandığı belirtilmiştir. Kanun maddeleri olarak ise İş Kanunu'nun 53. ve 54. maddelerine değinilmiştir.

22. Hukuk Dairesi 2012/8581 E. , 2012/12952 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Ordu İş Mahkemesi
TARİHİ : 21/02/2012
NUMARASI : 2010/401-2012/185

Davacı, davalı işyerinde topoğraf işçisi olarak çalıştığını, emeklilik nedeniyle iş sözleşmesinin sona erdiğini belirterek kendisine çalıştığı sürece ödenmeyen yıllık izin ücreti alacağının davalıdan tahsilini istemiştir.
Davalı, davacının yıllık izinlerini kullandığını, mevsimlik işçi olduğu döneme ilişkin yıllık izin ücretlerini isteyemeyeceğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davalı temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalı vekilinin aşağıda belirtilen bendin kapsamı dışında kalan tüm temyiz itirazlarının reddine,
2- Taraflar arasındaki uyuşmazlık, davacının mevsimlik işçi statüsünde çalıştığı döneme ilişkin yıllık izin ücretlerini isteyip isteyemeceği noktasında toplanmaktadır.
Mahkemece yapılan yargılama sırasında aldırılan bilirkişi raporunda da belirtildiği ve Yargıtay 9. Hukuk Dairesinin içtihatlarına konu olduğu üzere davacının mevsimlik işçi olarak çalıştığı dönemde 11 ayın üzerinde çalıştığı yıllara ilişkin yıllık izin ücretini isteme hakkı vardır. Ancak bilirkişi tarafından buna göre hesaplama yapılırken davacının 2000 yılı için 330 güne ulaşmayacak şekilde 287 gün çalıştığı dikkate alınmaksızın bu yıl için de yıllık izin ücreti alacağı olduğunun tespit edilmesi ve mahkemece bu tespit doğrultusunda karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 11.06.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.