Yargıtay - 5607 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2020/1408 Esas 2020/2892 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/1408
Karar No: 2020/2892
Karar Tarihi: 12.03.2020

5607 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2020/1408 Esas 2020/2892 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın 5607 Sayılı Kanuna Aykırılık suçundan mahkum olduğu ve temyiz isteği olduğu belirtilen kararda, suçun sanık tarafından işlendiğinin kanıtlarla tespit edildiği, mahkemenin hüküm verme sürecinin doğru yürütüldüğü, suçun kanunda öngörülen tipine uyduğu ve diğer temyiz nedenlerinin yerinde görülmediği ifade edilmiştir. Ancak Anayasa Mahkemesi tarafından bazı hükümleri iptal edilen TCK'nin 53. maddesi nedeniyle yeniden değerlendirme yapılması gerektiği ve sanığın cezasının infazı tamamlanıncaya kadar kendi altsoyu üzerindeki velayet hakları ve vesayet/kayyımlık gibi hizmetlerden yoksun bırakılması gerektiği belirtilerek, hükmün bozulmasına karar verilmiştir. Kanun detayı ise TCK'nin 53. maddesi ve Anayasa Mahkemesi'nin 08/10/2015 tarihli 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararıdır. Hükmün tebliğnameye uygun olarak düzeltilmesi ve onanması kararlaştırılmıştır.

19. Ceza Dairesi 2020/1408 E. , 2020/2892 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yükletilen suçun sanık tarafından işlendiğinin kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanun’da öngörülen suç tipine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak;
24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin bazı hükümlerinin iptal edilmiş olması nedeniyle yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu,
5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, aynı maddenin 1.fıkrasının (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakları ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmesine, altsoyu dışında kalanlarla ilgili bu hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm tesisi,
Bozmayı gerektirmiş ve sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün BOZULMASINA, bu aykırılık yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 322. maddesi uyarınca, hüküm fıkrasından, TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin madde çıkartılıp, yerine ""24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı iptal kararı da gözetilerek, kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak, TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasına," ibaresinin, yazılması suretiyle, başkaca yönleri kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 12.03.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.