Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2012/8564 Esas 2012/12935 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2012/8564
Karar No: 2012/12935

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2012/8564 Esas 2012/12935 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, işvereninden çalıştığı süre boyunca kullanmadığı yıllık izinleri için ücret talep etmiştir. İşveren ise davacının mevsimlik işçi olduğunu ve mevsimsel işler dışında kalan izinlerin talep edilemeyeceğini savunmuştur. Mahkeme ise davacının çalıştığı dönemde 11 aydan fazla çalıştığı yıllara ait izin ücretlerini talep edebileceğine karar vermiş ancak davacının 2000 yılı için yıllık izin ücretini alamayacağı tespit edilmiştir. Bu nedenle davalının temyiz itirazları reddedilmiştir.
Kanun Maddeleri: İş Kanunu madde 53, İş Kanunu madde 63.

22. Hukuk Dairesi 2012/8564 E. , 2012/12935 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Ordu İş Mahkemesi
TARİHİ : 21/02/2012
NUMARASI : 2010/316-2012/174

Davacı, davalı işyerinde topoğraf işçisi olarak çalıştığını, emeklilik nedeniyle iş sözleşmesinin sona erdiğini belirterek kendisine çalıştığı sürece ödenmeyen yıllık izin ücreti alacağının davalıdan tahsilini istemiştir.
Davalı, davacının yıllık izinlerini kullandığını, mevsimlik işçi olduğu döneme ilişkin yıllık izin ücretlerini isteyemeyeceğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davalı temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalı vekilinin aşağıda belirtilen bendin kapsamı dışında kalan tüm temyiz itirazlarının reddine,
2- Taraflar arasındaki uyuşmazlık, davacının mevsimlik işçi statüsünde çalıştığı döneme ilişkin yıllık izin ücretlerini isteyip isteyemeceği noktasında toplanmaktadır.
Mahkemece yapılan yargılama sırasında aldırılan bilirkişi raporunda da belirtildiği ve Yargıtay 9. Hukuk Dairesinin içtihatlarına konu olduğu üzere davacının mevsimlik işçi olarak çalıştığı dönemde 11 ayın üzerinde çalıştığı yıllara ilişkin yıllık izin ücretini isteme hakkı vardır. Ancak bilirkişi tarafından buna göre hesaplama yapılırken davacının 2000 yılı için 330 güne ulaşmayacak şekilde 287 gün çalıştığı dikkate alınmaksızın bu yıl için de yıllık izin ücreti alacağı olduğunun tespit edilmesi ve mahkemece bu tespit doğrultusunda karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 11.06.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.