MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Yağma, 6136 sayılı Yasaya aykırılık
HÜKÜM : TCK"nın 149 (1)-a,c,h, 62, 53. maddeleri gereğince 11 yıl 8 ay hapis (ayrı ayrı)
6136 sayılı Yasa"ya aykırılık fiili için, önceki Karar"da değişiklik yapılmasına yer olmadığı

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 04/03/2011 ve 02/05/2014 tarihli tebliğnameleri ile Dairemize gönderilerek, başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Uyarlamaya ilişkin dosya üzerinden 27.01.2006 tarihli hükümlülere tebliğ edilmeyen karardan sonra mahkemenin duruşma açarak aynı konuda kurduğu hukuki değerden yoksun bulunan 10.07.2006 ile 03.04.2010 tarih ve 1992/57 Esas,1992/156 Ek karar sayılı kararları kaldırılarak, 27.01.2006 tarih ve 1992/57 Esas, 1992/156 Ek karar sayılı karara yönelik incelemede:

Diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.

Ancak;

1-Türkiye Cumhuriyeti Anayasası"nın 141/3, CMK.nın 34 ve 230. maddeleri uyarınca hükmün gerekçesinde, iddia ve savunmada ileri sürülen görüşlerin yazılması, kanıtların tartışılarak değerlendirilmesi, hükme esas alınan ve reddedilen kanıtlar ile mahkemece ulaşılan kanaatin, sanığın suç oluşturduğu veya oluşturmadığı sabit görülen fiilin belirtilmesi ve bu fiilin nitelendirilmesinin yapılması ve 5252 sayılı Yasanın 9/3. maddesi uyarınca hükümlü yararına olan hükmün önceki ve sonraki kanunların ilgili bütün hükümlerinin olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbiriyle karşılaştırılması suretiyle bulunacağı gözetilerek 5237 ve 765 sayılı Yasalara göre yağma suçunu oluşturan eylemi nedeniyle verilecek temel cezanın ne şekilde saptanacağının belirlenmesi ile bireyselleştirme amacına yönelik takdir hakkının kullanılması ve önceki yasaya göre suçların yasal öğelerinde yapılan değişikliklerin tartışılması için duruşma açılmasının zorunlu bulunduğu gözetilmeden dosya üzerinde hüküm kurulması,
2-Hükümlülerin birden fazla kişiyle birlikte geceleyin mağdurun şoförlüğünü yaptığı taksiye müşteri olarak bindikleri; İstanbul Kayışdağı civarında hükümlülerden ..."nun ruhsatsız tabancayı mağdura göstermek suretiyle, diğer hükümlü ..."ın ise elindeki bıçağı yakınanın karnına dayayarak mağduru etkisiz hale getirip ellerini arkadan bağlamak suretiyle açık arazide bırakarak yakınana ait taksiyi yağmaladıkları olayda; hükümlülerin eylemlerine uyan suç tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 765 sayılı TCK"nın 497/1, 522, 59/2. maddeleriyle, 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK.nın 149/1-a-c-h, 62, 53. maddeleri uyarınca karşılaştırma yapıldıktan her iki Yasaya göre denetime olanak sağlayacak şekilde uygulanan Yasa maddeleriyle, verilmesi gereken cezalar ayrı ayrı tespit edilip, sonuç cezalar karşılaştırılarak lehe olan yasa belirlenerek uygulama yapılması gerekirken, yazılı şekilde eksik ve denetime olanak vermeyecek biçimde hüküm kurulması,

3- Kabule göre de;

a-Yağma suçunun, TCK’nın 149/1. maddesinin “a, c ve h” bentlerine aykırı biçimde, silahla, birden fazla kişi tarafından birlikte ve gece vaktinde işlenmesine karşın, aynı Yasanın 61. maddesi uyarınca, temel ceza belirlenirken alt sınırdan uzaklaşılması gerektiği gözetilmemiş olması,

b-Sanıkların, hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar TCK’nın 53/1. maddesinin a,b,c,d ve e bentlerinde belirtilen hakları kullanmaktan yoksun bırakılmalarına, sanıkların koşullu olarak salıverilmesi halinde kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından hak yoksunluğunun sona erdirilmesine karar verilmiş ise de; 24.11.2015 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün, 2014/140-2015/85 Esas ve Karar sayılı kararı ile TCK"nın 53/1-b maddesinde yazılı, "seçme, seçilme ve diğer siyasi hakları kullanmaktan" ibaresinin iptal edilmiş olması,

Bozmayı gerektirmiş, hükümlüler ... ve ... savunmanı ve O yer Cumhuriyet Savcılarının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenlerle isteme uygun olarak BOZULMASINA, infaz aşamasında verilen uyarlama kararlarının kazanılmış hak oluşturmayacağının gözetilmesine, 26.04.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.