Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/6053 Esas 2019/1826 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
12. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/6053
Karar No: 2019/1826
Karar Tarihi: 12.02.2019

Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/6053 Esas 2019/1826 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi         2017/6053 E.  ,  2019/1826 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
    Suç : Taksirle öldürme
    Hüküm : TCK"nın 85/2, 62, 53/6. maddeleri uyarınca mahkumiyet

    Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    Sanığın sevk ve idaresindeki araç ile seyir halinde iken, karşı yönden gelen katılan ..."ın yönetimindeki araca çarparak, katılanın aracında bulunan katılan ..."ın basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde, katılan ..."ın yüzünde sabit ize, yüzünün sürekli değişikliğine neden olacak ve basit bir tıbbi müdahale ile giderilemeyecek şekilde, katılan ..."ın basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde, katılan ..."ın basit tıbbi müdahale ile giderilemeyecek, vücuduna acı veren veya sağlığını ya da algılama yeteneğinin bozulmasına neden olacak ve duyularından olan göz işlevini sürekli olarak kaybedecek şekilde yaralanmasına, ..."ın ise ölümüne sebep olduğu olaya ilişkin olarak, TCK’nın 85/2. maddesindeki iki sınır arasında temel ceza belirlenirken, suçun işleniş biçimi, failin taksire dayalı kusurunun yoğunluğu, maddede öngörülen cezanın üst sınırı da nazara alınmak suretiyle, adalet, hakkaniyet kurallarına uygun bir cezaya hükmedilmesi gerektiği gözetilmeden, asli kusurlu sanık hakkında bir miktar daha asgari hadden uzaklaşmak suretiyle ceza tayini gerektiği gözetilmeyerek, teşdidin derecesinde yanılgıya düşülmek suretiyle sanık hakkında az ceza tayini, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
    Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanık müdafiinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
    TCK"nın 53/6. maddesi gereğince, sanığın sürücü belgesinin geri alınması yerine, sürücü belgesini kullanmaktan 1 yıl süreyle yasaklanmasına karar verilmesi,
    Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün “6.” paragrafındaki “1 yıl boyunca sürücü belgesini kullanmaktan yasaklanmasına” ibaresinin “sürücü belgesinin 1 yıl süre ile geri alınmasına” şeklinde değiştirilmesi suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 12.02.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.









    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.