MAHKEMESİ : ... BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 15. HUKUK DAİRESİ
İLK DERECE
MAHKEMESİ : ... 1. SULH HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında ilk derece mahkemesinde görülen menfi tespit davasının kabulüne dair verilen karar hakkında bölge adliye mahkemesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda; davalı tarafın istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik olarak verilen kararın, süresi içinde davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı; taraflar arasında geçerli kira sözleşmesinin özel şartlar 1. maddesi hükmüne göre kira başlangıç tarihinin EPDK tarafından lisansların yayınlandığı 12.02.2016 tarihi olduğunu, ancak davalı kiraya verenin 08.11.2016 tarihinde ikinci yıl kirasının tahsili için takip başlattığını, takip tarihi itibariyle ikinci yıl kirasının henüz muaccel olmadığını belirterek icra takibinden kaynaklı kira borcunun bulunmadığının tespitine, kötüniyet tazminatının davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı; taraflar arasında geçerli kira sözleşmesinde sözleşmenin başlangıç tarihinin 01.10.2015 olarak belirlendiğini, sözleşmenin 1. maddesinin sadece ilk yıl kira bedelinin ödenme tarihinin belirlenmesine ilişkin irade içerdiğini, hatta davacının bu tarihten önce ilk yıl kirasını lisans yayınlanmadan 21.11.2015 tarihinde ödediğini, buna göre takip tarihi itibariyle ikinci yıl kira bedelinin muaccel olduğunu belirterek davanın reddini dilemiş ve icra inkâr tazminatının davacıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
İlk Derece Mahkemesince davanın kabulüne, davacının icra takibinden kaynaklı borçlu bulunmadığının tespitine ve asıl alacağın %20 si oranında kötü niyet tazminatının davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiştir.
İlk derece mahkemesinin kararına karşı, davalı tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuştur. Bölge adliye mahkemesince, davalının istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, kira alacağının tahsili amacıyla başlatılan icra takibinden kaynaklı borçlu bulunmadığının tespiti ve takip konusu borcun %20 si oranında kötü niyet tazminatının tahsili talebine ilişkindir.
1-) Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı bilgi ve belgelere, özellikle temyiz olunan bölge adliye mahkemesi kararında yazılı gerekçelere göre, davalının sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-) Davalının kötü niyet tazminatına yönelik itirazlarına gelince;
İcra ve İflas Kanunu" nun 72. maddesinin 5. fıkrası gereğince, borçluyu menfi tespit davası açmaya zorlayan takibin haksız ve kötü niyetli olduğu anlaşılırsa, talebi üzerine, borçlunun dava sebebi ile uğradığı zararın alacaklıdan tahsiline karar verilir. Takdir edilecek zarar, haksızlığı anlaşılan takip konusu alacağın yüzde yirmisinden aşağı olamaz. Buna göre, kötü niyet tazminatına hükmedilebilmesi için, alacaklının takibinde haksız ve kötü niyetli olması gerekmektedir.
Somut olayda, alacaklının takibinde haksız olduğu kabul edilmiş ise de takip talebinde kötü niyetli olduğu ispat edilememiştir. Nitekim kira sözleşmesinde iki ayrı sözleşme başlangıç tarihinin düzenlenmiş olması, taraflar arasında hukuki uyuşmazlık ortaya çıkmasına sebep olmuştur.
Hal böyle olunca, ilk derece mahkemesince; davacının kötü niyet tazminatı isteminin reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde bu konudaki istemin kabulüne karar verilmiş olması, usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirir.
Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, temyiz olunan bölge adliye mahkemesi kararının kaldırılması ve ilk derece mahkemesi kararının düzeltilerek onanması, HMK"nın 370 inci maddesinin ikinci fıkrası hükmü gereğidir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davalının sair temyiz itirazlarının REDDİNE, ikinci bentte açıklanan nedenlerle temyiz olunan bölge adliye mahkemesi kararının kaldırılmasına ve ilk derece mahkemesi kararının hüküm fıkrasının 1. bendinde yer alan "-Asıl alacak üzerinden hesaplanacak %20 icra inkar tazminatının davalıdan alınarak davacıya verilmesine," ifadesinin hükümden çıkarılmasına, hükmün düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin de bölge adliye mahkemesine gönderilmesine, 07/04/2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.