MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : TCK"nın 155/1, 62, 50/1-a ve 52/2-4. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığa atılı güveni kötüye kullanma suçunun 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 253. ve 254. madde fıkraları gereğince uzlaşma kapsamında olması nedeniyle, dosyanın uzlaşma bürosuna tevdii edildiği ancak; uzlaşmanın sağlanamadığı belirlenerek yapılan incelemede;
Katılanın, sanığa kullanması amacıyla kendisine ait cep telefonunu verdiği, sanığın bu cep telefonunu 4-5 gün kadar kullandıktan sonra katılana iade edeceği hususunda katılan ile anlaştığı, ancak sanığın katılandan ödünç olarak aldığı cep telefonunu iade etmediği, bu surette sanığın güveni kötüye kullanma suçunu işlediği iddia ve kabul olunan somut olayda,
Sanığın suçtan kurtulmaya yönelik çelişkili soyut savunması, katılan beyanları ve tüm dosya kapsamı nazara alındığında; sanığın atılı suçtan mahkumiyetine dair mahkemenin kabul hükmünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
5237 sayılı TCK’nın 155/1 maddesinde hapis cezası yanında adli para cezası da öngörüldüğü halde, sanık hakkında hapis cezası yanında ayrıca adli para cezasına hükmedilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 11/06/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.