Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2019/3219 Esas 2019/7912 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/3219
Karar No: 2019/7912
Karar Tarihi: 10.12.2019

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2019/3219 Esas 2019/7912 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurmak suçundan mahkûm edilmiştir. Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, sanığın daha önce aynı suçtan kesinleşmiş bir hükmün infaz edilmekte olduğu tespit edilmiştir. Bu nedenle, sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmadığından, sanık ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmış ve yükümlülüklerini ihlal etmiştir. Bu nedenle, yargılamaya devam edilerek hüküm kurulmuştur. Mahkeme, yargılama sürecindeki işlemlerin yasaya uygun olarak yapıldığı, delillerin tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilere uygun olarak kesin verilere dayandırıldığı sonucuna varmış ve sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarını reddederek hükmü onamıştır.
Kanun Maddeleri:
- 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi
- TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrası
- 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi
- 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrası.

10. Ceza Dairesi 2019/3219 E. , 2019/7912 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : KÜÇÜKÇEKMECE 17. Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm :Tedavi ve Denetimli Serbestlik Tedbirine uyulmaması Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, sanık hakkında, bu suç tarihinden önce, aynı suçtan dolayı açılmış başka bir dava nedeniyle verilip kesinleşmiş ve suç tarihinde infaz edilmekte olan herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı anlaşıldığından, hükümden önce 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle, bu suçtan dolayı ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanan ve bu tedbirin infazı sırasında yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam olunarak hüküm kurulmuş olmasının, 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasına uygun olduğundan, bu husus dikkate alınarak yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki işlemlerin yasaya uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 10.12.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.