Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/5004 Esas 2019/15536 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/5004
Karar No: 2019/15536
Karar Tarihi: 30.10.2019

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/5004 Esas 2019/15536 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir karara göre, suçun sanıklar tarafından işlendiği kabul edilerek mahkumiyet kararı verilmiştir. Ancak sanıkların suça konu eşyaları kendi rızaları ile polise teslim etmeleri sonrasında müştekiye kısmi iade yapılmadan önce ceza indirimi için müştekiyle görüşülmeyip TCK'nın 168/2. maddesi uygulanmıştır. Bu nedenle hükümler bozulmuştur. Kararda, TCK’nın 53. maddesi ve 5237 sayılı TCK'nın 168/1-4. maddelerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi'nin kararı da nazara alınmıştır.

13. Ceza Dairesi 2019/5004 E. , 2019/15536 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak
21/08/2014 tarihli tutanağa göre sanıklar yakalandıktan sonra suça konu eşyaları kendi rızaları ile polise teslim ederek müştekiye iadesinin sağlandığının anlaşılması karşısında, müştekiye kısmi iade nedeniyle ceza indirimine muvafakat edip etmediği sorularak, sonucuna göre sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 168/1-4. maddesinde tanımlanan etkin pişmanlık hükmünün uygulaması gerektiği gözetilmeyerek kısmi iade hususunda mağdurun muvafakati alınmaksızın sanık hakkında TCK’nın 168/2. maddesinin uygulanmış olması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ve müdafiinin temyiz istemleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 30/10/2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.