Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/7640 Esas 2020/5496 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/7640
Karar No: 2020/5496
Karar Tarihi: 11.06.2020

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/7640 Esas 2020/5496 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İçtihat Metni'nde, hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine karar verildiği belirtilmiştir. Sanık, gıyabi olarak mahkum olmuş ve tebligatın yapıldığı adreste bulunmamıştır. Tebligat memuru, evrakı sanığın oğluna teslim etmiştir ancak komşulara veya yönetici/kapıcıya haber verilmemiştir. Bu nedenle tebligatın usulsüz olduğu sonucuna varılmış ve sanığa yeniden tebligat yapılması gerektiği belirtilmiştir.
TCK'nın 155/2, 62, 52/2 ve 51. maddeleri uyarınca sanık suçlu bulunmuştur. 155/2. madde, hizmet görevi nedeniyle güveni kötüye kullanmayı suç saymaktadır. 62. madde ise cezanın indirilmesi için sebep olabilecek nitelikteki durumları belirlemektedir. 52/2. madde, hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanmanın cezasını belirlemektedir. Son olarak 51. madde ise sanığın cezası belli bir süre hapis cezasına çevrildiği takdirde denetimli serbestlik hükümlerinin uygulanmasını düzenlemektedir.

15. Ceza Dairesi 2018/7640 E. , 2020/5496 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : TCK"nın 155/2, 62, 52/2 ve 51. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Gıyabi kararın hükmü temyiz etmeyen mahkum olan sanık ..."a, gerekçeli kararın sorgusunda bildirdiği aynı zamanda mernis adresi olan ... adresine tebliğe çıkarıldığı, bu tebligatın 7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 21. maddesine göre yapıldığının anlaşılması karşısında; anılan Yasa’nın ilgili 21/1. maddesine göre; kendisine tebligat yapılacak kimseler gösterilen adreste bulunmaz veya tebellüğden imtina ederse, tebliğ memuru tebliğ olunacak evrakı, o yerin muhtar veya ihtiyar heyeti azasından birine veyahut zabıta amir veya memurlarına imza mukabilinde teslim eder ve tesellüm edenin adresini ihtiva eden ihbarnameyi gösterilen adresteki binanın kapısına yapıştırmakla beraber, adreste bulunmama halinde tebliğ olunacak şahsa keyfiyetin haber verilmesini de mümkün oldukça en yakın komşularından birine, varsa yönetici veya kapıcıya da bildirilir. İhbarnamenin kapıya yapıştırıldığı tarih, tebliğ tarihi sayılır.
Somut olayda tebligat evrakında, Kanun"un 21. maddesine göre muhatabın adreste çarşıya gitmesi nedeniyle geçi olarak bulunmadığı şerh edilmiş ise de; bu beyanın tebligat tarihi itibari ile 13 yaşında olan sanık ..."in oğlu olduğu anlaşılan..."dan öğrenildiği ve haber verildiğinin anlaşıldığı, keyfiyetin haber verilmesinin sanığın en yakın komşularından birine, varsa yönetici veya kapıcıya bildirilmediği anlaşıldığından, adı geçen sanığa yapılan tebligatın usulsüz olduğu anlaşılmakla; gerekçeli kararın hükmü temyiz etmeyen sanık ..."a usulüne uygun şekilde yeniden tebliği ile adı geçen sanığın kararı temyiz etmesi halinde, temyiz dilekçesi de eklenerek bu hususta ek tebliğname düzenlendikten sonra iade edilmek üzere mahalline gönderilmesi için dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 11/06/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.