Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/5795 Esas 2019/1819 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
12. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/5795
Karar No: 2019/1819
Karar Tarihi: 12.02.2019

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/5795 Esas 2019/1819 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, taksirle yaralama suçundan sanık mahkum edilmiştir. Sanık, hükmü temyiz etmiştir ve yapılan incelemeler sonucunda, daha önce uzlaştırma girişimi yapıldığı ancak sanığın olumsuz yanıt verdiği tespit edilmiştir. Bu nedenle, yeniden uzlaştırma işlemlerinin yapılması gerektiği söylenen tebliğnamedeki değişikliğin, sanığın durumuna etki etmediği karara bağlanmıştır. Yapılan yargılamada deliller ve kanaatler göz önünde bulundurularak, sanığın temyiz itirazları reddedilmiş ve hüküm onanmıştır. Kararda bahsi geçen kanun maddeleri ise TCK'nın 89/1-2-b ve 52/2-4 maddeleridir.
12. Ceza Dairesi         2017/5795 E.  ,  2019/1819 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
    Suç : Taksirle yaralama
    Hüküm : TCK"nın 89/1-2-b, 52/2-4 maddeleri gereğince mahkumiyet

    Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 25/10/2018 tarih 2018/4-394 esas ve 2018/478 sayılı kararında da değinildiği üzere daha önce tarafların veya taraflardan birinin kabul etmemeleri nedeniyle sonuçsuz kalan uzlaştırmanın maddi ceza hukuku boyutunu ilgilendirmeyen, münhasıran uzlaştırma yöntemine yönelik olması nedeniyle usule ilişkin olduğu konusunda kuşku bulunmayan değişikliğin, derhal uygulama ilkesinin "zorunlu bir gereği olarak daha önce usulüne uygun olarak yerine getirilmiş olan uzlaştırma girişimine ilişkin işlemlerin yenilenmesini gerektirmediğinin ve suç tarihinde sanığın kendisine yapılan uzlaşma teklifine olumsuz yanıt verdiğinin anlaşılması karşısında tebliğnamedeki 02/12/2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 35. maddesi ile 5271 sayılı Kanunun 254. maddesinin 1. fıkrasında yapılan değişiklik gereği yeniden uzlaştırma işlemlerinin yapılması amacıyla bozma talep eden görüşe iştirak edilmemiştir.
    Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın nedensiz temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA, 12/02/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.







    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.