Davacı, asıl işveren  davalı Kadirli Belediyesinde,  alt  işveren diğer davalı şirkete bağlı olarak temizlik işçisi sıfatı ile çalıştığını, iş sözleşmesinin davalı işverence haksız  feshedildiğini, iş yerinde fazla mesai yapmasına ve ulusal bayram genel tatil günlerinde çalışmasına rağmen ücretlerinin ödenmediğini, yıllık izinlerini kullanmadığını ileri sürerek    kıdem ve ihbar  tazminatları ile  bir kısım işçilik alacaklarının tahsilini  istemiştir.
Davalı Kadirli Belediye Başkanlığı vekili, davacı ile müvekkili belediye arasında iş sözleşmesi bulunmadığını, davacının hizmet alımı sözleşmesi imzalanan yüklenici firmalara bağlı çalıştığını, işçilik alacaklarına ilişkin yükümlülüklerin yüklenici firmalara  ait olduğunu  ileri sürerek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı ....Ltd. Şti. yetkilisi, şirketleri ile davalı Belediye arasında yapılan ihale şartnamesine gereğince davacı ile belirli süreli iş sözleşmesi yapıldığını, bu nedenle davacının kıdem ve ihbar tazminatı talep edilemeyeceğini, davacıya çalışması karşılığı hak etmiş olduğu tüm ücretlerinin ödendiğini  savunmuştur .
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davalının iş sözleşmesini fesihte  haksız olduğu gerekçesiyle davanın  kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı  davalılar temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalıların  aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
Davacı dava dilekçesi ve  ıslah dilekçesinde  fazla çalışma ücret alacağı yönünden    toplam  2.950.00 TL"nin tahsilini talep etmesine rağmen Mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeler Kanunu’nun 74 ve 6100  sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 26 maddesi hükmüne aykırı olarak talebin aşılması suretiyle 4.033.00 TL  fazla çalışma ücret alacağının   tahsiline hükmedilmesi  hatalı olup kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir .
SONUÇ:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 05.06.2012  tarihinde oy birliğiyle karar verildi.