MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada .... Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 02.02.2016 tarih ve 2015/191-2016/46 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi ayrı ayrı davalı vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı, davalılardan D-Market Elektronik Hiz. Tic. A.Ş."ye ait www.hepsiburada.com isimli alışveriş sitesinden aldığı 2 adet 100 gram, bir adet de 20 gram altından 100 gramının teslim edilmediğini ileri sürerek 100 gram altın bedelinin tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı D-Market Elektronik Hiz. Tic. A.Ş vekili, davacı tarafından satın alınan toplam 220 gram altının tümünün davacıya gönderilmek üzere diğer davalıya verildiğini, davacının isteği ile ürünlerin arkadaşına teslim edildiğini, teslimat esnasında bir itirazın ileri sürülmediğini, kargo tesliminde bir eksikliğin olması halinde bunun kargo tutanağına işlenmesi gerektiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Davalı ... Servisi A.Ş. vekili, müvekkiline kapalı ambalaj içinde teslim edilen kargoların içeriğinin denetlenmediğini, TTK"nın 889. maddesi uyarınca müvekkiline bir bildirimin yapılmadığını, TTK"nın 882. maddesinde taşımacının sorumluluğunun sınırlandırıldığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, davacı tarafından sunulan kargo bilgilerine ilişkin internet sorgulamasında kargo içeriğinin 24 ayar 100 gram altın ve 24 ayar 20 gram altın olarak tespit edildiği, bu haliyle 100 gram altının teslim edilmediği, davacının 7 gün içinde ve yazılı olarak taşıma şirketine mail atmak suretiyle başvuruda bulunduğu, davalıların toplam 220 gram altın teslim ettiklerini ispatlamaları gerektiği, davalıların birbirlerini doğrulamayan beyanlarda bulundukları, eksikliğin hangi davalıda olduğunun tespit edilemediği, ancak her iki davalının davacıya karşı müştereken ve müteselsilen sorumlu oldukları, davalıların kendi aralarındaki sorumluluğun davacıya yansıtılmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne, 9.247,56 TL"nin davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya verilmesine karar verilmiştir.
Kararı, ayrı ayrı davalı vekilleri emyiz etmiştir.
1- Dava, taşıma ve satım sözleşmesinden kaynaklanan tazminat istemine ilişkin olup, mahkemece davanın kabulüne karar verilmiştir. Ancak, dava tarihi olan 08.05.2015 tarihinde yürürlükte bulunan 6502 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkında Kanun"un 3/1-k maddesinde tüketicinin; “ticari veya mesleki olmayan amaçlarla hareket eden gerçek veya tüzel kişiyi”, 3/1-l maddesinde ise tüketici işleminin; “mal veya hizmet piyasalarında kamu tüzel kişileri de dâhil olmak üzere ticari veya mesleki amaçlarla hareket eden veya onun adına ya da hesabına
-/-

hareket eden gerçek veya tüzel kişiler ile tüketiciler arasında kurulan, eser, taşıma, simsarlık, sigorta, vekâlet, bankacılık ve benzeri sözleşmeler de dâhil olmak üzere her türlü sözleşme ve hukuki işlemi” ifade edeceği düzenlenmiş, aynı Kanun"un 73/1 madde ve fıkrasında da; tüketici işlemleri ile tüketiciye yönelik uygulamalardan doğabilecek uyuşmazlıklara ilişkin davalara bakma görevinin tüketici mahkemelerine ait olduğu hüküm altına alınmıştır. Bu itibarla, mahkemece; tüketici konumundaki davacı tarafından açılan işbu davada tüketici mahkemesinin görevli olduğu gözetilerek davaya tüketici mahkemesi sıfatıyla bakılması gerekirken, ticaret mahkemesi sıfatıyla yargılama yapılarak yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup, kararın bozulması gerekmiştir.
2- Bozma sebep ve şekline göre davalılar vekillerinin sair temyiz itirazlarının bu aşamada incelenmesine gerek görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle kararın görev yönünden resen BOZULMASINA, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalılar vekillerinin sair temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına, ödedikleri peşin temyiz harcının istekleri halinde temyiz edenlere iadesine, 22.01.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.