4. Ceza Dairesi 2019/8434 E. , 2020/2736 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1-Sanığın, katılana söylediği kabul edilen ‘‘siz beni işten nasıl çıkarırsınız, siz kim oluyorsunuz, ben bunları yanınıza koymam, ben bunları yanınıza bırakmayacağım’’ şeklindeki sözlerinin, hukuki haklarını aramaya yönelik olup olmadığı ile TCK"nın 106/1. maddesinin 2. cümlesinde tanımlanan sair tehdit suçunu oluşturup oluşturmayacağı tartışılıp değerlendirilmeden, yetersiz gerekçeyle mahkumiyet kararı verilmesi,
2-Kabule göre de;
a-Sanığa ek savunma hakkı verilmeden iddianamede yer almayan 5237 sayılı 106/1-1.cümlesinin uygulanması suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 226. maddesine aykırı davranılması,
b-02/12/2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve sanığa isnat edilen TCK"nın 106/1. maddesi kapsamındaki tehdit suçunun uzlaştırma kapsamında bulunduğu anlaşılmış olmakla, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 2 ve 7. maddeleri de gözetilerek, uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun bu kapsamda tekrar değerlendirilip belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
c-Sanığın çalıştığı iş yerinden haksız yere çıkarıldığını iddia etmesi karşısında, olayın çıkış sebebi ve gelişimi üzerinde durularak, sanık hakkında TCK"nın 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükmünün uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması,
d-Sanığın sabıkasında görülen ilamlardan birinin hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin olması, diğerinin de silinme koşullarının gerçekleşmiş olduğu, CMK"nın 231/8. maddesine 28/06/2014 tarihli ve 6545 sayılı Kanunun 72. maddesiyle "Denetim süresi içinde, kişi hakkında kasıtlı bir suç nedeniyle bir daha hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilemez." cümlesi eklenmiş ise de, daha önce verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın kesinleşme tarihi itibariyle engel oluşturmaması karşısında, yargılama sürecindeki davranışları olumlu bulunarak, takdiri
indirim uygulanan sanık hakkında “... 5 yıllık denetim süresinin geçmeden iş bu suçun işlenmesi nedeniyle yeniden hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması kurumunun uygulanamayacağından sanık hakkında CMK madde 231/5 in uygulanmasına yer olmadığı" biçimindeki kanuni olmayan gerekçeyle sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet savcısı ve sanık ...’nun temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, a, c, d bentleri dışında diğer yönleri incelenmeksizin HÜKMÜN 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 10/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
