Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/7722 Esas 2020/5491 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nın 157/1, 62/1, 52/2-4 ve 53 maddeleri uyarınca mahkumiyet

Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafisi tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığa atılı dolandırıcılık suçunun 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 253. ve 254. madde fıkraları gereğince uzlaşma kapsamında olması nedeniyle, dosyanın uzlaşma bürosuna tevdii edildiği ancak; uzlaşmanın sağlanamadığı belirlenerek yapılan incelemede;
Olay tarihinde katılanın ...hayvan pazarında ... isimli şahıstan 10 adet büyükbaş hayvanı 11.500 TL"ye satın aldığı, 500.TL kapora verdiği, geri kalanı ise daha sonra ödemek üzere anlaştıkları, sanığın katılanın yanına gelerek kendisini “...” isimli şahsın ortağı olarak tanıttığı ve ..."ya vermesi gereken parayı istediği, katılanın da sanığın bu sözüne inanması üzerine 11.000 TL"yi verdiği, ancak sanığın ... isimli şahsın ortağı olmadığı, bu şekilde sanığın dolandırıcılık suçunu işlediği iddia ve kabul edilen olayda;
Sanığın suçtan kurtulmaya yönelik soyut savunması, katılan beyanları, tanık anlatımları, fotoğraf teşhis tutanakları ve tüm dosya kapsamı nazara alındığında; sanığın atılı suçtan mahkumiyetine dair mahkemenin kabul hükmünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafisinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
a-) Hapis cezası alt sınırdan tayin edildiği halde adli para cezası belirlenirken yeterli ve yasal gerekçe gösterilmeksizin, aynı gerekçeyle tam gün sayısının asgari hadden uzaklaşılması suretiyle belirlenerek sanığa fazla ceza tayini,
b-) Sanığın güncel sabıka kaydına göre sabıkasız olduğu, hakkında kısa süreli hapis cezasına mahkumiyet kararı verilmiş olması da gözetilerek; hapis cezasının seçenek yaptırımına çevrilmesine kararının talebe bağlı olmaksızın re’sen tartışılması zorunluluğu karşısında, sanık hakkında TCK"nın 50. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının karar yerinde tartışılmaması,
Bozmayı gerektirmiş sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 11/06/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.