Kasten yaralama ve 6136 sayılı Ateşli Silahlar ve Bıçaklar ile Diğer Aletler Hakkında Kanun’a aykırı davranmak suçlarından sanık ..."ın mahkumiyetine dair Eskişehir 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 21.12.2017 tarihli ve 2017/680 esas, 2017/448 sayılı kararının Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesinin 17.10.2018 tarihli ve 2018/287 esas, 2018/2086 sayılı kararıyla istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmek suretiyle kesinleşmesini müteakip, sanık tarafından yapılan yargılamanın yenilenmesi talebinin reddine ilişkin Eskişehir 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 20.05.2019 tarihli ve 2017/680 esas, 2017/448 sayılı ek kararına karşı yapılan itirazın reddine dair Eskişehir 4. Ağır Ceza Mahkemesinin 28.06.2019 tarihli ve 2019/248 değişik iş sayılı kararını kapsayan dosyası ile ilgili olarak;
Dosya kapsamına göre, Eskişehir 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 20.05.2019 tarihli ek kararıyla, yargılamanın yenilenmesi talebinde ileri sürülen hususların Ceza Muhakemesi Kanunu 311. maddesinde sayılan sebeblerden olmadığı, hükümlünün yeni olaylar ve yeni delillere dayanmadığı gerekçesiyle yargılamanın yenilenmesi talebinin kabule değer görülmediğinden reddine karar verilmiş, merciince de benzer gerekçelerle itirazın reddine karar verilmiş ise de, müştekinin soruşturma ve kovuşturma aşamasında verdiği beyanında özetle, müzikholde ..."le hesap yüzünden tartışma yaşadıklarını, olay yerinde ..., ... ve tanımadığı bir güvenlik görevlisinin bulunduğunu, çıkan kargaşada bıçaklandığını ancak kendisini kimin bıçakladığını görmemekle birlikte ..."ın kesinlikle olay yerinde bulunmadığını ve kendisiyle herhangi bir tartışma da yaşamadığını beyan etmesine karşın ..."ın atılı suçu ikrar etmesi sebebiyle mahkûmiyetine karar verildiği, bu anlamda olayın meydana geldiğine dair tek delilin hükümlünün ikrarı olduğu, hükümlünün yargılamanın yenilenmesi dilekçesinde ise atılı suçu kendisinin işlemediğini, ... isimli şahıs, atılı suçu ... işletme sahibi olduğu için ve onun yönlendirmesiyle üstlendiğini beyan ettiği, dolayısıyla hükümlünün yargılamanın yenilenmesi talebinde ikrarından vazgeçmesinin, mahkemece mahkûmiyete esas alınan tek delil olan ikrarı ortadan kaldırdığı, bu itibarla bu hususun yeni delil mahiyetinde bulunduğu cihetle, ileri sürülen delilin 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 318 ilâ 321. maddeleri uyarınca yargılamanın yenilenmesini gerektirecek mahiyette olup olmadığının tespiti bakımından, kabule değer görülerek, toplanacak diğer delillerle birlikte değerlendirildikten sonra, yargılamanın yenilenmesinin kabul veya reddine karar verilmesinin uygun olacağı gözetilmeden, itirazın bu yönden kabulü yerine, yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı CMK.nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 24.10.2019 gün ve 2019/11857 sayılı kanun yararına bozma istemine atfen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 01.11.2019 gün ve KYB/2019-104791 sayılı ihbarnamesi ile dairemize tevdii kılınmakla incelendi.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Gereği görüşülüp düşünüldü:
2797 sayılı Yargıtay Kanunu"nun 6545 sayılı Kanun"la değişik 14. ve eklenen geçici 13. maddeleri uyarınca; mahkumiyet kararlarındaki nitelendirmeye, tebliğname tarihi ve kanun yararına bozma isteminin kapsamına göre, muhtelif suçlara ait temyiz incelemesinin suçlardan en ağırını incelemeye yetkili Daireye ait bulunması ve Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu"nun 31.01.2019 günlü Resmi Gazete"de yayımlanan 30.01.2019 gün ve 2019/1 sayılı kararının Ceza Daireleri İşbölümüne ilişkin ortak hükümlerin, 6 ve 8. fıkraları uyarınca temyiz inceleme görevi Yargıtay Yüksek (3.) Ceza Dairesine ait olmakla Dairemizin GÖREVSİZLİĞİNE, dosyanın görevli Daireye gönderilmesine, 02.12.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.