Vergi Usul Kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/2626 Esas 2018/2069 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

1-Sanık hakkında “2009 takvim yılında sahte fatura kullanmak” suçunu işlediğinin iddia ve kabul olunduğu olayda; sanığın savunmasında faturaları ağabeyi ...‘ın gerçek bir alışveriş karşılığında aldığını, sahte olabileceklerini öğrenince vergi incelemesinden önce yasal defterlerde gerekli düzeltmeleri yaptıklarından bahisle suçlamaları kabul etmediğini beyan etmesi ve bu durumun vergi incelemesi sırasında da tespit edilmiş olması karşısında, gerçeğin kuşkuya yer bırakmayacak şekilde belirlenmesi bakımından; sahte olduğu iddia olunan faturaları düzenleyen .. ... isimli mükellef hakkında karşıt inceleme raporu düzenlenip düzenlenmediği, dava açılıp açılmadığının araştırılması, açıldığının tespiti halinde dava dosyaları getirtilip incelenerek bu davayı ilgilendiren delillerin onaylı örneklerinin dava dosyasına intikal ettirilmesi, faturaların gerçek alım-satım karşılığı olup olmadığının belirlenmesi yönünden mal ve para akışını gösteren sevk ve taşıma irsaliyeleri, teslim ve tesellüm belgeleri, bedelinin ödendiğine dair ticari teamüle uygun, kanıtlama yeterliliği olan banka hesapları ve kasa mevcuduyla uyumlu geçerli belgeler, faturaları düzenleyenlerin yeterli mal girişi veya üretimi olup olmadığı da dikkate alınarak faturaları düzenleyen mükellef ile sanığın ticari defter ve belgeleri üzerinde gerekli görülmesi halinde karşılıklı bilirkişi incelemesi yaptırılması, sanığın suça konu faturalara ilişkin kayıtları vergi incelemesinden önce yasal defterlerinden çıkardığına yönelik savunması doğrultusunda suç kastının ne şekilde oluştuğu da karar yerinde tartışıldıktan sonra, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken eksik araştırma sonucu yazılı şekilde hüküm kurulması,
2-Kabule göre de;
a)Aynı takvim yılı içerisinde birden fazla sahte fatura kullanmak eyleminin zincirleme suç oluşturduğu ve sanık hakkında TCK"nın 43. maddesi hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
b)Suça konu faturaların KDV indiriminde kullanılmaları nedeniyle, “25.05.2009“ olan suç tarihinin, gerekçeli karar başlığında “2009“ olarak eksik yazılması,
c)Sanık hakkında mahkumiyet kararı verilmesine rağmen, katılan kurum lehine vekalet ücretine hükmedilmemesi
d)5237 sayılı TCK’nın 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, Cumhuriyet Savcısının, sanığın ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün bu sebeplerden dolayı, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK‘nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 12.03.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.