MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Dava dilekçesinde, davalının, davacı sitede A01-A10 villa bloğunda bulunan 10 numaralı bağımsız bölüm maliki olduğunu, davalının imzaladığı 10.08.2007 tarihli taşınmaz satış sözleşmesinde yönetim ve işletme giderlerine katılacağını, ayrıca belirlenecek her türlü ortak giderin zamanında ve tüm olarak ödeneceği ve ödenmemesi halinde de yönetim tarafından uygulanacak temerrüt faizini kabul ettiğini, ancak davalının dava konusu aidat borcunu ödemediğini, davalının ödemekle yükümlü olduğu ortak gider bedellerini ödememesi dolayısıyla aleyhine Küçükçekmece 4. İcra Müdürlüğünün 2011/2369 Esas sayılı dosyası ile icra takibi yaptıklarını, davalının borcu olmadığını ifade ederek takibe itiraz ettiğini beyan ederek, davalının Küçükçekmece 4. İcra Müdürlüğünün 2011/2369 Esas sayılı dosyasında takibe ve faize yapmış olduğu itirazın iptali ile alacak likit olduğundan dolayı %40 icra inkar tazminatının borçludan tahsiline karar verilmesi istenilmiştir.
Mahkemece davacının itirazın iptali davasının kabulüne, davalının Küçükçekmece 4. İcra Müdürlüğünün 2011/2369 Esas sayılı dosyasına yapmış olduğu itirazın iptaline, takibin 12.044,46 TL asıl alacak ve 4.026,75 TL işlemiş faiz yönünden devamına, davacının 602,21 TL"lik alacak talebinin reddine karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava ortak gider alacağına yönelik başlatılan icra takibine yapılan itirazın iptali istemine ilişkindir.
634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanununun 20. maddesine göre; kat maliklerinden her biri aralarında başka türlü anlaşma olmadıkça anataşınmazın ortak giderlerini ve bununla ilgili avansı kendi arsa payları oranında ödemekle yükümlüdür ve bu ortak giderler her türlü delille ispat edilebilir.
Davacı öncelikle icra takibine konu aidatlara ilişkin olarak alınmış bir kat malikleri kurulu kararı olup olmadığını, olmadığı takdirde işletme projesinin davalıya tebliğ edilerek kesinleştiğini aksi takdirde ise yapılan giderlere ilişkin makbuz ve faturaları sunarak ortak gider alacağını ispatlamalıdır.
Yine Kat Mülkiyeti Kanununun 20. maddesinin 2. fıkrasının 2. cümlesine göre ise gider ve avans payının tamamını ödemeyen kat malikinin ödemede geciktiği günler için aylık yüzde beş (14.11.2007-5711/9. madde ile değişiklikten önce %10) hesabıyla gecikme tazminatı ödemekle yükümlü olduğundan, ortak giderden payına düşeni ödemeyen bağımsız bölüm malikinin ödemede geciktiği günler için ödemekle yükümlü bulunduğu gecikme tazminatının başlangıcının açıkça saptanmış olması gerekir. Dava konusu ortak giderin dayanağını oluşturan kat malikleri kurulu kararına davalı katılmışsa karar tarihi, kararın alındığı toplantıya katılmamışsa bu kararın veya işletme projesinin kendisine tebliğ edildiği veyahut başka bir biçimde borcunu öğrendiği tarih esas alınmalıdır.
Buna göre mahkemece, ortak gider alacağına ilişkin icra takibinin temelini oluşturan genel kurul kararları, işletme projeleri ve gelir-gider makbuzları temin edilerek gerekirse denetime elverişli bilirkişi raporu ile davalının ödemekle yükümlü olduğu ortak gider bedeli tespit edilmelidir.Ayrıca yukarıdaki esaslar dikkate alınarak davalının ortak gider borcunun öğrendiği günün açıkça belirlenerek bu tarihten itibaren gecikme tazminatının başlatılması gerekirken, bu konuda yeterli inceleme ve araştırma yapılmadan borcun ait olduğu aydan itibaren gecikme tazminatının hesaplanıp buna göre hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyizi itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 26/02/2018 gününde oy birliği ile karar verildi.