Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2019/3012 Esas 2019/7893 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/3012
Karar No: 2019/7893
Karar Tarihi: 10.12.2019

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2019/3012 Esas 2019/7893 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Osmaniye 7. Asliye Ceza Mahkemesi'nin verdiği kararda, sanık hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri kararı verildiği ancak sanığın tedavi ve denetimli serbestlik kurumuna başvuru yapmadığı için kamu davasının açılmasının ertelenmesi kararı kaldırılmış ve sanık hakkında mahkumiyet kararı verilmiştir. Ancak, kanun maddelerindeki yönetmeliklere uygun olarak yapılmayan tebliğat işlemleri nedeniyle sanık hakkında kamu davasının açılması koşulları oluşmamıştır. Bu nedenle, kararın bozulmasına karar verilmiştir. Kanun maddeleri ise şöyle açıklanmıştır:
- 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi: suç işlendikten sonra verilecek tedavi ve denetimli serbestlik hükümlerine ilişkin düzenlemeleri içermektedir.
- 6545 sayılı Kanun'un 68. maddesi: cezaların ertelenmesi, infaz erteleme ve indirimler gibi konuları düzenlemektedir.
- TCK'nın 191. maddesi: uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanma veya bulundurma suçlarını düzenlemektedir.

10. Ceza Dairesi 2019/3012 E. , 2019/7893 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : OSMANİYE 7. Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
24.11.2015 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı gözetilerek, sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin 1 ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının 1. cümlesinin uygulanmasının infaz aşamasında dikkate alınması mümkün görülmüştür.
Sanık hakkında, suça konu 12.09.2014 tarihli eylemi nedeniyle, bu suçtan dolayı ilk olarak 26.08.2014 tarihinde 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değişik TCK"nın 191. maddesinin 2 ve 3. fıkraları uyarınca kamu davasının açılmasının ertelenmesi kararı ile birlikte tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri kararı verildiği, kararın infaz için Denetimli Serbestlik Müdürlüğüne gönderildiği ve uyarılı ilk çağrı yazısının 12.11.2014 tarihinde usulüne uygun şekilde tebliğ edilmesine rağmen, sanığın kuruma başvuruda bulunmaması nedeniyle kamu davasının açılmasının ertelenmesi kararının kaldırılarak, açılan kamu davası üzerine yargılamaya devam edilerek hüküm kurulduğu görülmüş ise de;
1- 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değişik TCK"nın 191. maddesinin 2 ve 3. fıkraları uyarınca kamu davasının açılmasının ertelenmesi kararı ile birlikte verilen tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine ilişkin infaz işlemlerinde, tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin infazına başlamak üzere çıkarılan ilk uyarılı başvuru davetiyesinin tebliği üzerine, müracaatta bulunmayan şüphelinin, aynı Kanunun 191. maddesinin 4. fıkrasının (a) bendi uyarınca kendisine yüklenen yükümlülüklere veya tedavinin gereklerine uygun davranmamakta "ısrar" ettiğinin kabul edilebilmesi için; "önceki tebligat gereğince başvuruda bulunmadığı, bu tebligat üzerine öngörülen süre içinde de başvurmaması halinde yükümlülüklere ve tedavinin gereklerine uymamakta ısrar etmiş sayılacağı" uyarısı ile yeniden tebligat yapılması, bu tebligata rağmen başvuruda bulunmadığı takdirde, şüpheli hakkında kamu davasının açılması gerektiğinden; inceleme konusu olayda ikinci uyarı yapılmadığı için kamu davasını açma koşulları oluşmadan dava açılmış olması nedeniyle
5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddesi gereğince kovuşturma şartının gerçekleşmesini beklemek üzere, kamu davasının durmasına ve denetimli serbestlik dosyasının infazına devam edilmesi için Cumhuriyet Başsavcılığına gönderilmesine karar verilmesi yerine, yargılamaya devam edilerek sanığın mahkûmiyetine karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan, hükmün BOZULMASINA, 10.12.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.