Basit yaralama - tehdit - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2019/8195 Esas 2020/2718 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/8195
Karar No: 2020/2718
Karar Tarihi: 10.02.2020

Basit yaralama - tehdit - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2019/8195 Esas 2020/2718 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesinde görülen bir davada sanık, basit yaralama ve tehdit suçlarından mahkum edilmiştir. Ancak, tehdit suçu uzlaşma kapsamında olmayan kardeşe ve üst soya karşı kasten yaralama suçlarıyla birlikte işlenmiştir. Yapılan inceleme sonucunda, tehdit suçu yönünden uzlaşma hükümlerinin uygulanmasına yasal engel olmadığı belirlenmiştir. Ancak mahkemede haksız tahrik hükmünün uygulanıp uygulanmaması tartışılmamıştır. Ayrıca, tehdit suçu yönünden sanığın hukuki durumunun uzlaştırma işlemi uygulanarak yeniden değerlendirilmesi gereklidir. Bu nedenle mahkeme kararı bozulmuş ve yeniden değerlendirilmek üzere dosya hüküm mahkemesine gönderilmiştir. Kanun maddeleri olarak; Türk Ceza Kanunu'nun 29, 106/1 ve 5237 sayılı CMK'nın 253.maddesi ve maddeye eklenen fıkra, 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi, 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi ve 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkra gösterilmiştir.

4. Ceza Dairesi 2019/8195 E. , 2020/2718 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Basit yaralama, tehdit
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, tehdit suçu uzlaşma kapsamında olmayan kardeşe ve üst soya karşı kasten yaralama suçlarıyla birlikte işlenmişse de, suç tarihinin CMK"nın 253/3-son maddesindeki değişikliğin yürürlüğe girdiği 09/07/2009 tarihinden önce olması nedeniyle tehdit suçu yönünden uzlaşma hükümlerinin uygulanmasına yasal engel bulunmadığı anlaşılmakla dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanık savunmasında, kardeşi olan mağdur ..."nın ayağına basması sonucu tartışma çıktığını iddia etmesi, mağdur ..."nın ise bu iddiayı doğrulaması karşısında; olayın çıkış nedeni ve gelişmesi değerlendirilerek sonucuna göre sanık hakkında TCK’nın 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükmünün uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması,
2-Kabule göre de; tehdit suçundan kurulan mahkumiyet hükmünde ise; 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve sanığa isnat edilen TCK"nın 106/1. maddesi kapsamındaki tehdit suçunun uzlaştırma kapsamında bulunduğu anlaşılmış olmakla, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 2 ve 7. maddeleri de gözetilerek, uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun bu kapsamda tekrar değerlendirilip belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."in temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, HÜKÜMLERİN 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 10/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.