Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/4997 Esas 2019/15502 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/4997
Karar No: 2019/15502
Karar Tarihi: 28.10.2019

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/4997 Esas 2019/15502 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hırsızlık suçundan mahkum edilmiştir. Olay günü sanık diğer şüphelilerle birlikte müştekiye ait hurda dükkanına girmiş, ancak polislerin gelmesi üzerine işyerinden bir şey alamadan kaçmışlardır. Sanık hakkında işyeri dokunulmazlığını ihlal suçundan zamanaşımı süresi içerisinde işlem yapılması mümkün görülmüştür. Ancak, ceza miktarında hesap hatası yapılmış ve fazla ceza tayini yapılmıştır. Bu nedenle sanığın temyiz talebi yerinde görülmüştür ve hüküm düzeltilerek onanmıştır. Kararda geçen kanun maddeleri 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 143. ve 35. maddeleridir.

13. Ceza Dairesi 2019/4997 E. , 2019/15502 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanığın olay günü diğer şüpheliler ile birlikte müştekiye ait hurda dükkanına çitlerden atlayarak girdikleri ve polislerin gelmesi üzerine işyerinden bir şey alamadan kaçmaları nedeniyle, sanık hakkında işyeri dokunulmazlığını ihlal suçundan zamanaşımı süresi içerisinde işlem yapılması mümkün görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
5237 sayılı TCK"nun 143. maddesi uyarınca artırım yapılırken hesap hatası sonucunda 2 yıl 4 ay hapis cezası yerine 2 yıl 6 ay olarak ve neticeten 1 yıl 2 ay yerine 1 yıl 3 ay hapis cezası olarak fazla ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz talepi bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından 5237 sayılı TCK"nın 143. maddesinin uygulanmasına ilişkin paragraftan “2 yıl 6 ay” ibaresinin çıkartılarak yerine “2 yıl 4 ay” ibaresinin yazılmasına; 5237 sayılı TCK"nın 35. maddesinin uygulanmasına ilişkin paragraftan “1 yıl 3 ay” ibaresinin çıkartılarak yerine “1 yıl 2 ay” ibarelerinin eklenmesi suretiyle, eleştiri dışında, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28/10/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.