13. Ceza Dairesi Esas No: 2019/4973 Karar No: 2019/15500 Karar Tarihi: 28.10.2019
Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığını ihlal - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/4973 Esas 2019/15500 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanığın hırsızlık suçundan mahkumiyetine karar verilmiş, bu karar temyiz edilerek reddedilmiştir. Mala zarar verme suçu yönünden ise sanık hakkında verilen hüküm açıklanmaması kararına rağmen yeniden suç işlemesi üzerine hükmün açıklandığı belirtilmiş ve bu nedenle zamanaşımı süresinin işlemediği vurgulanarak hüküm bozulmuştur. İşyeri dokunulmazlığını ihlal suçu yönünden de sanığın birden fazla kişiyle birlikte suç işlemesi sabit olmasına rağmen ceza hükmünün eksik tayini nedeniyle hüküm bozulmuştur. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: Hırsızlık suçu için 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu (TCK)'nun 151/1. maddesi, mala zarar verme suçu için Yine TCK'nun 151/1. maddesi, işyeri dokunulmazlığını ihlal suçu için ise TCK'nun 119/1-c. maddesi.
13. Ceza Dairesi 2019/4973 E. , 2019/15500 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇLAR : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını ihlal, mala zarar verme HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü: 1- Hırsızlık suçu yönünden yapılan temyiz incelemesinde: Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanık müdafinin temyiz itirazı yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 2-Mala zarar verme suçu yönünden yapılan temyiz incelemesinde: Sanık hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın 17.03.2010 tarihinde kesinleştiği ve sonradan 28.09.2010 tarihinde yeniden suç işlemesi üzerine hükmün açıklandığı, buna göre bu iki tarih arasında zamanaşımı süresinin işlemediği de göz önünde bulunduruldurularak yapılan incelemede, Sanığın eylemine uyan 5237 sayılı TCK"nun 151/1. maddesine uyan suçun gerektirdiği cezanın türü ve üst sınırına göre; aynı Yasanın 66/1-e, 67/4. maddelerinde öngörülen 12 yıllık zamanaşımının suç tarihi olan 15/01/2007 gününden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması, Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma sebebi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddesi uyarınca sanık hakkında mala zarar verme suçundan açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 3-İşyeri dokunulmazlığını ihlal suçu yönünden yapılan temyiz incelemesinde: Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir. Ancak; Sanık hakkında işyeri dokunulmazlığını bozma suçundan kurulan hükümde, sanığın eylemini, birden fazla kişi ile birlikte işlediği sabit olmasına rağmen hakkında 5237 sayılı TCK"nın 119/1-c. maddesi uygulanmadan eksik ceza tayini, Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi yollamasıyla yürürlükte olan 1412 sayılı CMUK"nun 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının korunmasına, 28/10/2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.