1. Ceza Dairesi 2016/5690 E. , 2018/410 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs
HÜKÜM : TCK"nun 81/1, 35/2, 62/1, 53. maddeleri uyarınca 10 yıl hapis cezası.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Sanık ..."in katılan ..."e av tüfeği ile ateş etmesi sonucunda katılanın vücudunda göbek altında 2 adet, sağ uylukta 2 adet, sol kol iç yüzde 2 adet ateşli silah iri saçma taneleri giriş delikleri, sırt, sol kol arka yüz ve sağ bacak arka yüzde de çıkış delikleri meydana getirdiği, batına nafiz ateşli silah yaralanmasının çoklu ince bağırsak perforasyonu ile 40-50 cm"lik ince bağırsakta jejunal segmental rezeksiyona neden olduğu ve yaşamını tehlikeye soktuğu olayda; teşebbüs nedeniyle 9 yıldan 15 yıla kadar hapis cezası öngören TCK"nun 35. maddesinin uygulanması sırasında meydana gelen zarar ve tehlikenin ağırlığı birlikte değerlendirilerek üst sınıra yakın bir ceza belirlenmesi yerine, yazılı şekilde 12 yıl hapis cezası tayini suretiyle eksik cezaya hükmolunması aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ..."in katılan ..."i öldürmeye teşebbüs suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, takdire ilişen cezayı azaltıcı sebebin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle değerlendirilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde eleştiri ve düzeltme nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmediğinden, sanık müdafiinin suç vasfına, haksız tahrik koşullarının oluştuğuna yönelen yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle,
24.11.2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı Kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin iptal edilen bölümleri dikkate alındığında, mahkemenin bu madde ile yaptığı uygulama ile, Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının 90. maddesi son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c. maddesi uyarınca, 5271 sayılı CMK"nun 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Kanunun 13. maddesine dayanılarak hazırlanan Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafii ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince, baro tarafından görevlendirilen zorunlu müdafii ücretinin sanıktan alınmasına hükmedilemeyeceğinin gözetilmemesi, yasaya aykırı ise de, CMUK"nun 322. maddesi gereğince bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hüküm fıkrasında yer alan 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün “Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek, 5237 sayılı TCK"nun 53/1-2-3. maddelerinin tatbikine” şeklinde değiştirilmesine, ayrıca yargılama giderine ilişkin paragrafta yer alan " ve sanığa soruşturma aşmasında alınan ifadesi sırasında görevlendirilen müdafii ücreti Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Görevlendirilen Müdafii ve Vekillere Yapılacak Ödemelere ilişkin 2012 Yılı Tarifesi"nin 4-a. maddesine göre 172,00 TL" ibaresi çıkartılarak, yargılama gideri toplamının ise "1.390,41 TL" olarak değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 07/02/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.
