4. Ceza Dairesi Esas No: 2016/714 Karar No: 2020/2712 Karar Tarihi: 10.02.2020
Şantaj - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/714 Esas 2020/2712 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, sanığın şantaj suçundan mahkum olduğunu belirtti. Ancak, mahkeme kararı üzerinde yapılan incelemede, sanık hakkındaki hükümde bazı yanlışlıklar olduğu tespit edildi. Sanık hakkındaki hükümde haksız tahrik hükmünün uygulanıp uygulanmayacağı tartışılmamış ve mahkeme sanık hakkında tayin edilen hapis cezasını paraya çevirmişti. Bu nedenle, mahkeme kararı bozuldu ve yeniden değerlendirilmek üzere mahkemeye gönderildi. Kararda TCK'nın 29. Maddesi (haksız tahrik) ve CMK'nın 231/11. Maddesi (denetimli serbestlik için gereken yükümlülükler) ve 231/7. Maddesi (hapis cezasının paraya çevrilmesi) geçmektedir.
4. Ceza Dairesi 2016/714 E. , 2020/2712 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Şantaj HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü: Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir. Ancak; 1-Sanığın yaşı küçük kızı Hafize"nin, müştekinin oğlu İrfan tarafından zorla kaçırıldığı yönündeki sanık ... ile eşi Hacer"in anlatımları karşısında, tanıklar ... ile..."ın usulüne uygun şekilde dinlenilmesinden sonra olayın çıkış nedeni ve gelişmesi değerlendirilerek sonucuna göre TCK’nın 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükmünün uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması, 2-Kabule göre de; CMK"nın 231/11. maddesinde yer alan düzenlemeye aykırı olarak mahkemece kendisine herhangi bir yükümlülük yüklenmeyen ve denetim süresi içirisinde kasıtlı suç işleyen sanık hakkında, önceki hükmün aynen açıklanması ile yetinilmesi gerekirken, yeniden değerlendirme sonucu CMK"nın 231/7. maddesine aykırı olarak, sanık hakkında tayin edilen hapis cezasının paraya çevrilmesi, Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."ın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, HÜKMÜN 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yeniden hüküm kurulurken 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesinin gözetilmesine, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 10/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.