Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2016/12193 Esas 2018/477 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 22/02/2016 tarih ve 2013/329-2016/107 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalının 01.12.2005-10.10.2008 tarihleri arasında belirsiz süreli iş sözleşmesi ile müvekkili şirkette teknik personel olarak çalıştığı, davalının rekabet yasağı taahhüdüne aykırı olarak işten ayrıldıktan hemen sonra İstanbul"da müvekkili şirket ile aynı konuda faaliyet gösteren ve rakibi olan dava dışı şirkette işe başladığını, bu durumun rekabet yasağı taahhüdüne aykırılık teşkil ettiğini ve son aylığının 20 katı tutarındaki cezai şartın müvekkiline ödemesi gerektiğini ileri sürerek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydı ile 10.000,00 TL’nin temerrüt tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, müvekkilinin davacı şirket bünyesinde hiçbir zaman üretim bölümünde çalışmadığını, bu durumda müvekkilinin davacı şirketin üretim sırlarına sahip olmasının mümkün olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; taraflar arasında imzalanan rekabet yasağı taahhüdünde davalı tarafın iki yıl süre ile .... bölgesinde teknik personel olarak çalışmaması yönünde rekabet etmeme yükümlülüğünün bulunduğu, taahhüdün yalnızca teknik personel olarak çalışmaması yönünde olduğu, davalının sonradan çalışmaya başladığı satış sorumlusu ve satılan mallarla ilgili teknik destek verilmesi olarak tanımlanabilecek işinin taahhüt kapsamında kalmadığı, bu nedenle rekabet etmeme yükümlülüğüne aykırılık teşkil edilmediği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına ve rekabet yasağı taahhüdü ile davalı işçinin işten ayrılma tarihlerinde 818 sayılı BK’nin yürürlükte olması karşısında yapılan işin niteliği gereği coğrafi alan sınırlamasının aynı Kanun"un 349. maddesi uyarınca geçerli bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 6,70 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 22/01/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.