Resmi belgede sahtecilik - suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/907 Esas 2018/2050 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/907
Karar No: 2018/2050
Karar Tarihi: 12.03.2018

Resmi belgede sahtecilik - suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/907 Esas 2018/2050 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıklar, resmi belgede sahtecilik ve suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçlarından yargılandılar. Suç eşyası suçlaması nedeniyle verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildi. Ancak resmi belgede sahtecilik suçlaması nedeniyle sanıklar mahkum edildi. Temyiz talepleri incelenirken, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararların temyize tabi olmadığı, itiraza tabi olduğu belirtildi ve dava dosyasının merciine iade edilmesine karar verildi. Resmi belgede sahtecilik suçlaması nedeniyle verilen mahkumiyet hükmünde ise gerekçeden yoksun olarak karar verildiği ve bu nedenle sanıkların temyiz itirazlarının yerinde olduğu belirtildi. Kararın kanun maddeleri ise şöyle açıklanabilir: suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçlaması için 5560 sayılı Yasa ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 231/12. maddesi, resmi belgede sahtecilik suçlaması için ise Anayasanın 141, 5271 sayılı CMK’nın 34 ve 230. maddeleri ve 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi.

11. Ceza Dairesi 2018/907 E. , 2018/2050 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik, suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi
HÜKÜM : Sanıklar hakkında suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi hakkında; hükmün açıklanmasının geri bırakılması,
Sanıklar hakkında resmi belgede sahtecilik suçundan; mahkumiyet

A)Sanıklar hakkında “suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi” suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararlara yönelik temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararların 5560 sayılı Yasa ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 231/12. maddesi uyarınca temyizi mümkün olmayıp, itiraza tabi olduğu anlaşılmakla, sanıkların vaki temyiz isteminin CMK"nın 264/2. maddesi uyarınca itiraz olarak kabulü ile dava dosyasının merciince karara bağlanmak üzere mahalline İADESİNE,
B)Sanıklar hakkında “resmi belgede sahtecilik” suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz taleplerinin incelenmesinde ise;
Anayasanın 141, 5271 sayılı CMK"nın 34 ve 230. maddeleri uyarınca, mahkeme kararlarının Yargıtay denetimine olanak verecek biçimde açık olması ve Yargıtay’ın bu işlevini yerine getirmesi için kararın dayandığı tüm delillerin, bu delillere göre ulaşılan sonuçların, iddia, savunma ve dosyadaki diğer belgelere ilişkin değerlendirmelerin, sanıkların eylemlerinin ve yüklenen suçun yasal unsurlarının ne olduğunun açık olarak gerekçeye yansıtılması gerekirken, bu ilkelere uyulmadan gerekçeden yoksun olarak hükümler kurulması,
Yasaya aykırı, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, sair yönleri incelenmeyen hükümlerin bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 12.03.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.