Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/1232 Esas 2019/11652 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/1232
Karar No: 2019/11652
Karar Tarihi: 27.06.2019

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/1232 Esas 2019/11652 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanığın sinyal kesici cihaz ile aracın kilitlenmesini engelleyerek aracın bagajında bulunan dizüstü bilgisayarı çalması suçunun TCK'nin 142/1-b maddesi kapsamında olduğu ve 5237 sayılı TCK'nın 141/1. ve 143. maddelerine göre 3 yıl 9 ay hapis cezasına çarptırıldığı belirtilmiştir. Ancak, aynı Kanun'un 62/1. maddesi uyarınca yapılan %1/6 oranındaki indirim hesap hatası sonucu eksik ceza tayini yapılarak sanığa 2 yıl 13 ay 15 gün hapis cezası verildiği belirtilmiştir. Kararda, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edildiği ve bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının infaz aşamasında uygulanmasının mümkün görüldüğü ifade edilmiştir. Kanun maddeleri olarak, TCK'nin 142/1-b, 141/1. ve 143. maddeleri ile 5237 sayılı TCK'nın 62/1. ve 53. maddeleri gösterilmiştir.

2. Ceza Dairesi 2019/1232 E. , 2019/11652 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın sinyal kesici cihaz ile aracın kilitlenmesini engelleyerek aracın bagajında bulunan dizüstü bilgisayarı çalması biçimindeki eyleminin, TCK’nın 142/1-b maddesi kapsamında kaldığı gözetilmeden, aynı Kanun"un 141/1. maddesi ile uygulama yapılması kabule göre de; 5237 sayılı TCK"nın 141/1. ve 143. maddeleri uyarınca belirlenen 3 yıl 9 ay hapis cezasından aynı Kanunun 62/1. maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim yapılırken 3 yıl 1 ay 15 gün hapis yerine hesap hatası sonucu 2 yıl 13 ay 15 gün hapis cezasına hükmedilmesi suretiyle eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış; 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 27/06/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.