14. Hukuk Dairesi Esas No: 2015/11606 Karar No: 2018/2932 Karar Tarihi: 12.04.2018
Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2015/11606 Esas 2018/2932 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davacı vekili, davalı tarafından 459 sayılı mera parseline tecavüz edildiğini ileri sürerek, davalının dava konusu yeri mera niteliğini değiştirerek amacı dışında kullandığını belirtmiştir. Mahkeme davanın kısmen kabulüne karar vermiş, eski hale getirme bedelinin ve tazminatın alınarak davacıya verilmesine hükmetmiştir. Davacı vekili kararı temyiz etmiştir. Yargıtay ise davacının taleplerinin kabulüne karar vermiştir. HUMK'nın 438/7 maddesi gereğince hüküm sonucu düzeltilmiş ve karar onanmıştır. Kararda, davacının haklı olduğu ve davalının tecavüz ettiği mera parseline dönüş maliyetini karşılaması gerektiği belirtilmiştir. Kanun maddeleri olarak ise 4342 sayılı Mera Kanunu 4/4 maddesi ve 3091 sayılı Kanun zikredilmiştir.
14. Hukuk Dairesi 2015/11606 E. , 2018/2932 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 06.05.2013 gününde verilen dilekçe ile meranın eski hale getirilmesi bedelinin tahsili talebi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 21.05.2014 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı ... vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü: K A R A R Davacı ... vekili, davalı tarafından 459 sayılı mera parseline tecavüz edildiğini, tecavüzün ... Kaymakamlığı İlçe İdare Kurulunca 3091 sayılı Kanun gereğince 04.11.2009 tarih ve 2009/10 sayılı Kararı ile tespit edildiğini, davalının dava konusu yeri mera niteliğini değiştirerek amacı dışında kullandığını ileri sürerek, 4342 sayılı Mera Kanununun 4/4 maddesi gereğince eski hale getirilmesine, 3.281,31 TL tazminatın haksız tecavüzün öğrenildiği 23.09.2009 tarihinden itibaren yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir. Davalı, taşınmazı mera olduğunu bilmeden kullandığını, davanın reddini savunmuştur. Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile 2.111,80 TL eski hale getirme bedelinin, tecavüzü öğrenme tarihi olan 23.09.2009 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiştir. Hükmü, davacı vekili temyiz etmiştir. Davalının 459 sayılı mera parselini sürmek suretiyle el attığı Kaymakamlık Men Kararı ile sabittir. Eski hale getirme bedelinin tahsili istemine karar vermesi doğru ise de, eski hale getirme bedeline dava tarihinden itibaren faize hükmedilmesi gerekirken öğrenme tarihinden faize hükmedilmesi doğru görülmemiş, bu husus kararın bozulmasını ve yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, HUMK"nın 438/7 maddesi gereğince hüküm sonucunun aşağıdaki şekilde düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir. SONUÇ: Yukarıda yazılı nedenlerle temyiz itirazının kabulü ile hüküm sonucunun 1. bendinde yer alan "... Davalının meraya tecavüz eylemi nedeni ile geriye döndürme maliyeti olan 2.111,80 TL tazminatın tecavüzü öğrenme tarihi olan 23.09.2009 tarihinden bu yana işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine,..." sözcüklerinin çıkarılarak yerine "davalının meraya tecavüz eylemi nedeni ile geriye döndürme maliyeti olan 2.111,80 TL tazminatın dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine,.." sözcüklerinin yazılarak hükmün düzeltilmesine, hükmün DÜZELTİLMİŞ bu şekli ile ONANMASINA, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 12.04.2018 gününde oybirliği ile karar verildi.