MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki 2942 sayılı Yasanın 22. maddesine göre davalı idarenin davacıya geri alım hakkını kullandırmaması nedeniyle uğranılan zararın tazmini davasından dolayı yapılan yargılama sonunda: Davanın kabulüne dair verilen yukarıda gün ve sayıları yazılı hükmün Yargıtay"ca incelenmesi, davalı ... vekilince verilen dilekçe ile istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
- K A R A R –
Dava, 2942 sayılı Yasanın 22. maddesine göre davalı idarenin davacıya geri alım hakkını kullandırmaması nedeniyle uğranılan zararın tazmini istemine ilişkindir.
Mahkememce uyulan bozma kararı gereğince inceleme ve işlem yapılarak hüküm kurulmuş; karar, davalı ... vekilince temyiz edilmiştir.
Davalı idarenin, davacıya geri alım hakkını kullandırmaması nedeniyle uğranılan zarara ilişkin tazminat bedelinin, davacının fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak üzere 2.018.361,00-TL tespit edildiği ve mahkeme kararının gerekçe bölümünde de , bu bedelin hükme esas alındığı belirtildiği halde, hüküm fıkrasında 5.6.017.455,30-TL bedele hükmedildiğinden kısa karar ile gerekçeli karar çelişiktir.
Yargıtay Büyük Genel Kurulu"nun 10/04/1992 gün 1991/7 - 1992/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararına göre, kısa kararla gerekçeli kararın çelişkili olması bozma nedenidir. Bozmadan sonra yerel mahkeme önceki kararla bağlı olmaksızın çelişkiyi kaldırmak kaydıyla vicdani kanaate göre karar verebilir.
Bu nedenle; davalı ... vekilinin temyiz itirazları yerinde olduğundan hükmün açıklanan nedenle sair hususlar incelenmeksizin HUMK"nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istenildiğinde iadesine ve temyize başvurma harcının Hazineye irad kaydedilmesine, 17/02/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.