Kasten öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2016/5771 Esas 2018/402 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs
HÜKÜM : TCK"nun 81, 35, 29, 62. maddeleri gereğince 4 yıl 2 ay hapis cezası.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Her ne kadar sanığın, tabancayla mağdur ..."i hedef alarak ateş edip, mağdura isabet ettiremediği anlaşılmış ise de, meydana gelen tehlikenin ağırlığı nazara alındığında, TCK"nun 35. maddesinin uyarınca cezanın belirlenmesi sırasında Mahkemenin takdirinde bir isabetsizlik görülmediğinden, tebliğnamedeki bu hususta bozma öneren görüşe iştirak edilmemiştir.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ..."ın, mağdur ..."i kasten öldürmeye teşebbüs suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, bozma sebebi saklı kalmak kaydıyla haksız tahrike ve takdire ilişen cezayı azaltıcı sebeplerin varlığı takdir kılınmış, savunmaları değerlendirilip inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bozma nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmediğinden, Cumhuriyet savcısının haksız tahrik koşullarının oluşmadığına, sanık müdafiinin meşru müdafaa bulunduğuna, fikri içtima kurallarının uygulanması gerektiğine, eylemin olası kastla işlenip işlenmediğinin tartışılması gerektiğine, eksik incelemeye ve sair hususlara yönelen yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle;
1- Oluşa ve dosya kapsamına göre; mağdurdan sanığa yönelen ve sanığa hakaret etmekten ibaret haksız tahrik teşkil eden davranışının ulaştığı boyut dikkate alındığında, hüküm kurulurken TCK"nun 29. maddesi ile yapılan uygulama sırasında asgari düzeyde indirim yapılmasının yeterli olduğu gözetilmeden, yazılı şekilde "mağdur tarafın sanığın yeğenini kaçırdığı" hususu da tahrik sebebi kabul edilerek, yerinde olmayan gerekçe ile 1/2 oranında indirim uygulanması suretiyle eksik cezaya hükmolunması,
2- Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin iptal edilen bölümleri doğrultusunda sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, hükmün tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak BOZULMASINA, 07.02.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.