Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/6808 Esas 2015/1668 Karar Sayılı İlamı

23. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/6808
Karar No: 2015/1668
Karar Tarihi: 20.05.2015

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/6808 Esas 2015/1668 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçlamasıyla yargılanan sanık hakkında yeterli delil olmadığı gerekçesiyle beraat kararı vermiştir. Ancak dosyadaki delillerin değerlendirilmeden, sanığın sorgusu yapılmadan verilen beraat kararı, kanunen mümkün olmayan bir durumdur. Bu nedenle, karar bozulmuştur. 5271 sayılı CMK'nın 193/2. maddesi, suç teşkil etmeyen durumlarda beraat kararının verilebileceğini belirtirken, sanığın sorgusunun yapılması gerektiğini de belirtmektedir. 1412 sayılı CMUK'nın 223/son maddesi de bu kurala benzer şekilde mahkeme huzurunda ifade veren sanıkların sorgulanmasını zorunlu kılar.

23. Ceza Dairesi 2015/6808 E. , 2015/1668 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : Beraat

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 27.11.2007 tarih ve 248/251 sayılı kararı ile uyum gösteren Genel Kurul ve Daire kararlarında açıklandığı üzere; mahkemeye gelmemiş sanık hakkında duruşma yapılamayacağına ilişkin temel kuralın istisnalarından biri olarak öngörülen ve 1412 sayılı CMUK"nın 223/son maddesine paralel bir hüküm içeren 5271 sayılı CMK"nın 193/2. maddesinin ilk bakışta eylemin suç oluşturmayacağı ve derhal beraat kararı verilebilecek hallerle sınırlı olarak uygulanabileceği "iddianamede tarif edildiği şekli ile fiilin suç teşkil etmemesi ve fiilin suç olmaktan çıkarılması halleri" dışında dosyadaki deliller takdir edilerek beraat kararı verilebilmesi için mutlaka sanığın sorgusunun yapılmasının gerektiği gözetilmeden, sanığın sorgusu yapılmadan toplanan deliller takdir edilerek beraatine hükmolunması,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince hükmün sair yönleri incelenmeksizin BOZULMASINA, 20/05/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.