Tefecilik - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2013/13833 Esas 2015/17257 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/13833
Karar No: 2015/17257
Karar Tarihi: 10.12.2015

Tefecilik - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2013/13833 Esas 2015/17257 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İzmir 16. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanık hakkında tefecilik suçundan ceza verilmiştir. Mahkemede yapılan incelemeler sonucu, ödünç para alınan tarihin 1995 olduğu ve borcun yenilenmesi niteliğinde işlemlerin gerçekleştiği tespit edilmiştir. Bu nedenle, suçun üst sınırı itibariyle cezanın yedi yıl altı aylık asli ve ilave zamanaşımına tabi olduğu belirtilmiştir. Hükmün, CMUK'un 321. maddesi uyarınca bozulmasına karar verilmiştir. Ancak, bu hususun yeniden yargılamayı gerektirmediği için davanın zamanaşımı nedeniyle düşmesine karar verilmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri ise şu şekildedir: 2279 sayılı Kanunun 17. maddesi, 765 sayılı TCK'nın 102/4 ve 104/2. maddeleri, 5237 sayılı TCK'nın 7/2. maddesi, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi, ve 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddesi.

5. Ceza Dairesi 2013/13833 E. , 2015/17257 K.
"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 5 - 2012/320440

İNCELENEN KARARIN;
MAHKEMESİ : İzmir 16. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 09/10/2012
NUMARASI : 2011/2 Esas, 2012/2147 Karar
SUÇ : Tefecilik

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelendi;
Sanıktan faiz karşılığı ödünç para aldığı iddia edilen şikayetçi M.. T.."in tefecilik suçunun mağduru olması, bu itibarla davaya katılma ve kanun yoluna başvurma hakkının bulunması ve hükmün 20/11/2012 havale tarihli dilekçe ile vekili tarafından temyiz edilmesi karşısında, mahkemenin hukuki değerden yoksun nitelikteki katılan sıfatının kaldırılmasına ilişkin 09/10/2012 tarihli ara kararının kaldırılmasına ve 5271 sayılı CMK"nın 237/2 ve 260/1. maddeleri gereğince davaya katılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Tefecilik suçlarında suç tarihinin kazanç maksadıyla ödünç paranın verildiği tarih olup, dosya kapsamına göre bu tarihin 1995 olduğu, sonraki işlemlerin borcun yenilenmesi niteliğinde bulunduğu anlaşılmakla; atılı suçun 2279 sayılı Kanunun 17. maddesinde öngörülen cezasının üst sınırı itibariyle 765 sayılı TCK"nın 102/4 ve 104/2. maddelerinde belirtilen yedi yıl altı aylık asli ve ilave zamanaşımına tabi olduğu, 1995 olan suç tarihi ile inceleme günü arasında bu sürenin gerçekleştiği anlaşıldığından, hükmün 5237 sayılı TCK"nın 7/2. maddesi ile 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilmek suretiyle CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanunun 322/1 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri uyarınca davanın zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 10/12/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.