Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığını ihlal etme - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/10468 Esas 2019/15480 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/10468
Karar No: 2019/15480
Karar Tarihi: 28.10.2019

Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığını ihlal etme - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/10468 Esas 2019/15480 Karar Sayılı İlamı

Özet:

13. Ceza Dairesi tarafından verilen 2019/10468 E. ve 2019/15480 K. sayılı kararda, sanık hakkında mala zarar verme suçu yönünden verilen 2400 TL adli para cezası itibariyle temyiz mümkün bulunmadığından, temyiz itirazlarının reddine karar verilmiştir. Ancak sanık hakkında hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığını ihlal etme suçları yönünden yapılan temyiz incelemesinde, suçların gerektirdiği cezaların türü ve üst sınırına göre, zamanaşımı süresi geçtiği gerekçesiyle hükümlerin açıklanan nedenle BOZULMASINA ve sanık hakkındaki kamu davalarının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE karar verilmiştir. Kararda, mala zarar verme suçu için 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen adli para cezası hükümlerinin kesin olduğu ifade edilmiştir. Suçlar için belirlenen kanun maddeleri ise şu şekildedir: 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b, 116/2, 5320 sayılı Yasa'nın 8/1, 1412 sayılı CMUK'un 317. ve 322. maddeleri, 5271 sayılı CMK'nun 223/8. maddesi.

13. Ceza Dairesi 2019/10468 E. , 2019/15480 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını ihlal etme, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Sanık hakkında mala zarar verme suçu yönünden yapılan temyiz incelemesinde;
14/04/2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000 TL"ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, sanık hakkında mala zarar verme suçundan dolayı tayin edilen 2400 TL adli para cezasına ilişkin hükmün, cezanın türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince sanık ve o yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazlarının tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II-Sanık hakkında hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığını ihlal etme suçları yönünden yapılan temyiz incelemesinde;
Sanığın, eylemlerine uyan ve 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b, 116/2. maddelerinde unsurları belirtilen hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığını ihlal etme suçlarının gerektirdiği cezaların türü ve üst sınırına göre, aynı Kanunun 66/1-e, 67/4. maddelerinde öngörülen 12 yıllık olağanüstü zamanaşımı süresinin, suç tarihi olan 14/09/2007’den inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ve o yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak sanık hakkındaki kamu davalarının 5271 sayılı CMK"nun 223/8. maddesi uyarınca zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 28.10.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.