MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ


Taraflar arasındaki davadan dolayı Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 11/02/2016 gün ve 2014/935-2016/99 sayılı hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
Temyiz dilekçesinin verilme usulü HUMK 434. maddesinde açıklanmış olup, buna göre harca tabi ise temyiz dilekçesinin temyiz defterine kayıt ettirilip, temyiz harcının yatırılmış olması gerekmektedir. Mahkemece verilen karar davalı vekiline 28/03/2016 tarihinde tebliğ edilmiş, davalı vekili tarafından 17/04/2016 tarihinde gönderildiği anlaşılan dilekçe ile karar temyiz edilmiş ve temyiz harcı da 12/04/2016 tarihinde yatırılmış ise de, kararın temyiz süresi olan 15 günlük yasal temyiz süresi geçirildikten sonra temyiz edildiği anlaşılmıştır.
HUMK 432/4. madde ve fıkrasına göre, süresinden sonra yapılan temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01/06/1990 gün ve 1989/3 Esas, 1990/4 sayılı Yargıtay İçtihatları Birleştirme Kararında, Yargıtay tarafından da bir karar verilebileceği öngörüldüğünden davalı vekilinin HUMK 432/4. maddesi uyarınca temyiz isteminin süre yönünden reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz isteminin hüküm tarihinde yürürlükte bulunan HUMK 432/4"üncü maddesi uyarınca süre yönünden REDDİNE, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz edene iadesine, 18/01/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.