Yargıtay 5. Hukuk Dairesi 2020/9035 Esas 2022/1760 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 8. Hukuk Dairesi

Taraflar arasındaki çekişmeli taşınmazların kesinleşen kıyı kenar çizgisi içinde kaldığından, tapu kaydının mahkeme kararı ile iptal edilmesi nedeniyle uğranılan zararın 4721 sayılı TMK'nın 1007. maddesi uyarınca tazmini davasından dolayı yapılan yargılama sonunda: Davanın kabulüne, 168 parsel sayılı taşınmaz yönünden kısmen kabulüne ilişkin verilen ilk derece mahkemesinin kararına karşı, davalı Hazine vekilinin istinaf başvurusu üzerine Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 8. Hukuk Dairesi'nin istinaf isteminin esastan reddine dair kararı ile birlikte Karacabey 1. Asliye Hukuk Mahkemesi'nin 2016/214 E. - 2018/466 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davalı idare vekilince verilen dilekçe ile istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:

- K A R A R -

Dava, çekişmeli taşınmazların kesinleşen kıyı kenar çizgisi içinde kaldığından, tapu kaydının mahkeme kararı ile iptal edilmesi nedeniyle uğranılan zararın 4721 sayılı TMK'nın 1007. maddesi uyarınca tazmini istemine ilişkindir.
İlk derece mahkemesince davanın dava konusu 873 parsel sayılı taşınmaz yönünden kabulüne, 168 parsel sayılı taşınmaz yönünden kısmen kabulüne ilişkin olarak verilen karara karşı, davalı Hazine vekili tarafından yapılan istinaf başvurusunun Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 8. Hukuk Dairesi'nce esastan reddine karar verilmiş olup; hüküm, davalı Hazine vekilince temyiz edilmiştir.
Dosyada bulunan kanıt ve belgelere, kararın dayandığı gerekçelere göre; dava konusu Bursa İli, Karacabey İlçesi, Boğazköy Köyü, 873 ve 168 parsel sayılı taşınmazların Hazine tarafından açılan davalar sonucunda Karacabey 2. Asliye Mahkemesi'nin 2014/313 E. -300 K., 2014/155 E. - 2015/534 K. sayılı ilamları ile kıyı kenar çizgisi içerisinde kalan kısımlarının tapusunun iptali ile tescil harici bırakılmasına karar verildiği, kararların temyiz edilmeksizin 16.12.2014 ve 23.05.2016 tarihlerinde kesinleştiği, eldeki davanın 27.04.2016 tarihinde 10 yıllık zamanaşımı süresi içerisinde açıldığı anlaşılmıştır.
Dava konusu taşınmazlara gelir metodu esas alınarak değer biçilmesine ve taşınmazların gerçek bedelinin TMK'nın 1007. maddesi gereğince davalı Hazine'den tahsiline ilişkin ilk derece mahkemesinden verilen karara karşı yapılan istinaf başvurusunun 6100 sayılı HMK’nın 353/1-b-1 maddesi uyarınca esastan reddine karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Davalı Hazine vekilinin temyiz itirazları yerinde olmadığından usul ve yasaya uygun olan hükmün HMK'nın 370. maddesi gereğince ONANMASINA, davalı Hazine harçtan muaf olduğundan harç alınmamasına, 09/02/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.